سوداګري

د ژمي سوړ موسم؛ په کنګینو کې د هېواد د شمالي سیمو ساتل شوي تازه انګور

په ساړه موسم کې د کابل د شمال او پروان اوسېدونکي او یو شمېر مسافرین د کنګینې په بازارونو کې د انګورو خوږ خوند لټوي.

د شمال د ځينو سيمو اوسېدونکي د پخواني دود سره سم انګور په کنګينه کې تازه ساتي او په ژمي او پسرلي کې يې بازار ته راوړي. د تازه مېوې په بازار کې لږترلږه دوه ډوله انګور په کنګینه کې ساتل کېږي.

کنګینه د ځینو خلکو لپاره د خپلو ملګرو لپاره ډالۍ او په ساړه موسم کې د باغ لرونکو لپاره ښه عاید دی.

په ژمي او پسرلي کې، کله چې تاسو د کابل-پروان پر لویه لاره تېرېږئ، خامخا به مو سترګې په دې انځور لګېږي؛ د کنګینې او تازه شمالي انګورو بازار.

کنګینه له ګل څخه جوړېږي؛ د دوبي په پای کې او د مني په پیل کې.
تازه میوه، په ځانګړې توګه انګور، د کنګینې دننه، د هوا له ننوتلو پرته او د لمر له وړانګو څخه لیرې په ساړه ځای کې کېښودل کېږي، ترڅو انګور جوړ او تازه پاتې شي.

د کابل ولایت اوسېدونکی ملنګ وايي: «دا د افغانستان کلتور دی. دا د یخچال په څېر دی. په ګل کې ساتل کېږي. په منځ کې یې انګور دي. فکر کوې چې تازه مې له تاک څخه شکولي دي.»

په ژمي، نوي کال او پسرلي کې د شمالي باغ لرونکي خواږه انګور بازار ته راوړي، په بازار کې د شمالي دوه تازه د انګورو مشهورې میوې، کشمشي انګور او طایفي انګور.

د باغ لرونکو په وینا، د پخواني دود دا طریقه د ۶ میاشتو څخه زیات انګور تازه ساتي.

د کابل ولایت اوسېدونکی عبدالجبار وايي: «کله چې د دې تاکونو څخه انګور خلاص شي، موږ یې په کنګینه اچوو او ساتنه یې کوو. په ساړه موسم کې یې بهر راوړو. په داسې حالاتو کې چې انګور نور په یخنۍ کې نه وي، موږ یې د پلور لپاره بهر باسو.»

نن ورځ دغه پخواني دود د شمال له خلکو سره ژوره اړیکه موندلې ده.
ځینې ​​مسافرین چې له دې لویې لارې تېرېږي کنګینه خپلو خپلوانو ته د ډالۍ په توګه اخلي یا د سفر پر مهال د انګورو خوږ خوند څکي.

پلورونکی حشمت وايي: «د جمعې په ورځ بازار وي. پنځوس دانې کنګینې پلورل کېږي، په نورو ورځو کې موږ له ۱۰ څخه تر ۱۵ پورې کنګینې پلورو.»

کنګینه او تازه انګور یې د کابل او پروان په شمال کې د باغ لرونکو لپاره د عاید ښه سرچینه ده. هره کنګینه معمولاً یو کیلو انګور لري او د ۱۰۰ او ۱۵۰ افغانیو ترمنځ پلورل کېږي.

دا دود پخوانیو خټینو کندوانو ته ورګرځي چې په تېرو وختونو کې د تازه مرچو د ساتلو لپاره کارول کېدل او وروسته د انګورو د ساتلو لپاره د کنګینې په نوم یاد شول.