در حالی‌که بسیاری خانواده‌ها در افغانستان در تلاش‌اند تا لحظه‌هایی از شادمانی را در روزهای عید تجربه کنند، شماری از باشندگان هرات می‌گویند که روز نخست عید قربان را در جست‌وجوی کار در کنار جاده سپری کرده‌اند.
عبدالمنان، یکی از باشندگان این شهر، از ساعات اولیه صبح روز عید برای یافتن کار به خیابان آمده است، اما با وجود تلاش‌های مکرر، موفق به یافتن شغل نشده است.
عبدالمنان می‌گوید: «باور کنید هیچ کاری پیدا نکردم. ۱۱ نفر اعضای خانواده‌ام هستند. دیروز فقط توانستم برای‌شان بیست روپیه عیدی بگیرم. خودم هم شرمنده‌ام.»
این وضعیت تنها محدود به عبدالمنان نیست. شماری دیگر از باشندگان این ولایت نیز از نبود فرصت‌های کاری گرفته تا افزایش فشارهای اقتصادی داستان‌هایی مشابه دارند.
صادق، باشنده هرات، می‌گوید: «امروز فقط یک نفر برایم یک کیلو گوشت آورد، و یک نفر دیگر چند نان کمک کرد. کار نیست، روز عید هم هست، ولی به امید کاری از خانه بیرون آمدیم و ناامید برگشتیم.»
در بازار میوه‌فروشان نیز رونق چندانی دیده نمی‌شود. فروشندگان می‌گویند که قدرت خرید مردم کاهش یافته و برخلاف سال‌های گذشته، فروش چندانی نداشته‌اند.
بهزاد، فروشنده در هرات، می‌گوید: «سال به سال بازار عید بی‌رمق‌تر می‌شود. مردم پول ندارند. فقط نگاه می‌کنند و رد می‌شوند.»
پیش‌تر، شهروندان در برخی ولایت‌های دیگر کشور نیز به آمو گفته بودند که چالش‌های اقتصادی تنها عامل کاهش شور عید نیست. به باور آنان، افزایش محدودیت‌ها از سوی طالبان، به‌ویژه گسترش صلاحیت‌های نیروهای امر به‌معروف و نهی‌ازمنکر، تأثیر مستقیمی بر آمادگی‌های مردم برای عید گذاشته است.
شهروندان هشدار می‌دهند که در هفته‌های اخیر، این نیروها کنترل‌ها و بازرسی‌ها را افزایش داده‌اند و این موضوع، فضای عمومی را برای مردم به‌ویژه خانواده‌های کم‌درآمد، بیش از پیش محدود کرده است.
