شماری از زنان معترض کشور در جنبش زنان به سوی آزادی در واکنش به خودسوزی عاده، زن جوان در ولایت غور که به گفته منابع از ترس ازدواج اجباری با یک عضو طالبان خود را آتش زد و به زندگی خود پایان داد، گفته است که این «فاجعه نه نخستین نمونه از جنایات طالبان است» و نه در صورت تداوم سکوت، آخرین خواهد بود.
این جنبش در بیانیه‌ای «خشونت‌های سازمان‌یافته توسط طالبان» را محکوم کرده و گفته است که از «فریاد خاموش» عابده حمایت می‌کند.
در این بیانیه آمده است: «عابده یکی از هزاران دختری است که قربانی ساختار سلطه‌گر و سرکوبگر طالبان شده است. در لحظه‌ای که تمامی راه‌ها به رویش (عابده) بسته شد، به آخرین امکان پناه برد تا خاموشی‌اش فریاد شود.»
جنبش زنان به سوی آزادی تاکید می‌کند، طالبان که دختران را از تحصیل، کار و حتی حق انتخاب همسر محروم کرده‌اند، باید در برابر عدالت بین‌المللی پاسخگو باشند؛ «نه تنها به دلیل جنایت علیه بشریت، بلکه به جرم فیمیساید نظام‌مند.»
این جنبش خطاب به بزرگان محل، روحانیون، پدران و برادران گفته است: «عابده شعله شد تا تاریکی بشکند. خاموشی شما، داغ ننگی بر پیشانی تاریخ خواهد بود.
پیش از این یکی از نزدیکان عابده، زن جوانی که خود را در ولسوالی تیوره ولایت غور آتش زد و به زندگی‌اش پایان داد، به آمو گفت که یک عضو طالبان در این ولسوالی می‌خواست عابده را با زور به نکاح خود درآورد؛ اما او بالای خود «پترول» ریخت و خودش را آتش زد.
این منبع که نخواسته نامش فاش شود می‌گوید که این فرد محمد رحمانی نام دارد و اکنون آزاد است و هیچ اقدامی از سوی طالبان در برابر او نشده است.
طالبان در این باره تا کنون چیزی نگفته‌اند.
این منبع توضیح می‌دهد که نخست گروهی از طالبان به رهبری محمد رحمانی به خانه عابده یورش بردند، پدر و برادرش را در مسجد نزدیک خانه‌اش زندانی ساختند، مبایل و اموالش را گرفتند؛ اما وقتی عابده آگاه شد که این فرمانده طالبان می‌خواهد او را با زور به نکاح برادرش درآورد، خود را آتش زد و به زندگی خود پایان داد.
