مجله دیپلومات آسیا و اقیانوسیه در مقاله‌ای گفته است که طالبان در پی محدودکردن «اهرم‌های فشار» پاکستان و گزینه‌های بدیل در منطقه هستند.
در این نوشته آمده است که طالبان با نزدیک‌شدن به ایران برای استفاده از بندر چابهار در آینده، نشان می‌دهد که آنان در تلاش اند تا «حرکت‌های بالقوه پاکستان» و اهرم‌های فشاری که این کشور بر آنان وارد می‌کند را محدود کنند.
این مجله هم‌چنان نوشته است که «کوریدور ایران-افغانستان-آسیای مرکزی) بر برنامه‌های پاکستان برای تبدیل‌شدن به «گذرگاه تجاری اتصال آسیای مرکزی به جهان» و بهره‌گیری این کشور از «منابع طبیعی وسیع منطقه» نیز تاثیر منفی خواهد گذاشت.
در این مقاله آمده است که کوریدور ایران-افغانستان-آسیای مرکزی برای پاکستان می‌تواند به دو دلیل مشکل ساز باشد. نخست این‌که برای پاکستان دیگر فضای کافی در منطقه باقی نمی‌گذارد و ممکن هند را قادر بسازد؛ تا جای پای خود را در منطقه گسترش دهد. دوم این‌که «اهرم فشار» این کشور را برای حل مشکل تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی) محدود خواهد کرد.
در این نوشته مجله دیپلومات آمده است که تغییر مداوم سیاست‌ها، امیدها و انتظارهای نابجای پاکستان، باعث شده این کشور از «جنگ بی‌پایان و بدون هیچ راه‌حل قابل قبول» رنج ببرد.
در این نوشته هم‌چنان آمده است که پاکستان در «قانع‌کردن رهبری طالبان» از طریق ارتباط با رهبری دیپلوماتیک و مذهبی، ناتوان است.
در این مقاله هم‌چنان آمده است که هرچند طالبان افغانستان تمایلی به تغییر اولویت‌ها و سیاست‌های خود ندارند؛ اما به نظر می‌رسد که هیچ چیز نفع پاکستان به پیش نمی‌رود.
این در حالی است که وزیر دفاع پاکستان به تازگی، در پیوند به فعالیت‌های تحریک طالبان پاکستان (تی‌تی‌پی) در خاک افغانستان، هشدار داده است که کشورش «کوریدور تجارت افغانستان به هند» را خواهد بست و از طرفی هم، وزیر اطلاعات ایالت بلوچستان این کشور هشدار داده است که در صورت یک حمله دیگر بر پاکستان، نیروهای آنان «دهلیز واخان» را تصرف خواهند کرد.
