مسؤولان کارخانه‌های تولید وسایل پلاستیکی در کندز می‌گویند که فعالیت کارخانه‌های شان نسبت به گذشته کاهش یافته‌است.
مشکلات اقتصادی و نبود بازار برای فروش فرآورده‌ها، در کنار افزایش قیمت مواد اولیه برای تولید باعث شده‌است که کارخانه‌داران با دشواری‌های اقتصادی بی‌پیشینه‌ای روبه‌رو شوند.
اقبال، مسؤول یک کارخانه‌ی تولید وسایل پلاستیکی در کندز می‌گوید: «در گذشته از ۲۰ نفر بیش‌تر کارگر داشتیم و حالی ۹ نفر کارگر کار می‌کند. دلیل آن هم نبود کار و بلند بودن مواد خام برای تولید وسایل است. کندز با وجود آنکه مرکز زون شمال‌شرق است، پارک صنعتی ندارد و این موضوع بر کار ما تأثیر زیادی گذاشته‌است.»
بربنیاد اطلاعات موجود، در ولایت کندز ۳۵۰ کارخانه‌ی بزرگ و کوچک فعالیت دارد که در جنگ‌های چند سال پسین، شماری از آنان از فعالیت باز مانده‌است.
محمد شفیق، در یکی از کارخانه‌های پلاستیکسازی در ولایت کندز کار می‌کند؛ او می‌گوید: «۵ سال می‌شود که در کارخانه‌ی تولید وسایل پلاستیکی کار می‌کنم. در گذشته با وجود آنکه جنگ بود؛ ولی وضعیت کار ما خوب بود؛ اما حالا کار ما هم مثل کسب‌وکار دیگر، با مشکل روبه‌رو شده‌است.»
او با اشاره به اینکه اگر این روند ادامه یابد، احتمال توقف فعالیت کارخانه‌ها وجود خواهد داشت، می‌گوید: «از مسؤولان طالبان می‌خواهیم که کارخانه‌هایی که فعلن فعال هستند را حمایت کنند تا آنها بسته نشوند.»
محصولاتی چون روغن، آرد، خشت، کاغذ، بوت، پلاستیک، وسایل و ظروف پلاستیکی، لبنیات، قالین و گلیم از قدیم در کندز تولید می‌شود که حالا با سقوط جمهوریت، این کارخانه‌های تولیدی در وضعیت خوبی به سر نمی‌برند.
نورالله، یکی از کارگران کارخانه‌ی تولید وسایل پلاستیکی در کندز می‌گوید: «به دلیل کم شدن کاروبار، نصف کارگران از کار اخراج شدند. در زمان جمهوریت کاروبار ما بهتر بود، بیست نفر کارگر در فابریکه کار می‌کردیم؛ اما حالا ۹ نفر کار می‌کنیم.»
او واردات اجناس پاکستانی را دلیل رکود بازار می‌داند و می‌افزاید: «از مردم می‌خواهیم تا از تولیدات وطنی حمایت کنند و از وارد شدن وسایل بی‌کیفیت خارجی باید جلوگیری شود.»
فعالیت کارخانه‌ها در ولایت کندز، زمینه‌ی کار را برای شمار بیش‌تری از باشندگان این ولایت فراهم کرده است؛ ولی حالا وضعیت ناگوار و رکود کاروبار کارخانه‌ها، نگرانی‌های بسیاری را در میان کارکنان این کارخانه‌ها در کندز برانگیخته‌است.
با این حال، محمد رحیم سیرت، رییس صنعت و تجارت طالبان برای ولایت کندز می‌گوید: «با روی‌کار آمدن امارت اسلامی (اداره‌ی طالبان) فابریکه‌های زیادی فعال هستند و مشکلات امنیتی ندارند. ما در کندز مجموعن ۱۵۷ فابریکه داریم که در بخش‌های مختلف کار می‌کنند. ما پلان داریم تا در آینده‌ی نزدیک برای کارخانه‌داران، پارک‌های صنعتی را در دشت آبدان جور کنیم.» کندز از ولایت‌های مهم صنعتی و مرکز زون شمال‌شرق در کشور به شمار می‌رود و از ره‌گذر داشتن تعداد کارخانه‌های تولیدی در افغانستان، در جای‌گاه سوم قرار دارد. با این حال، تاکنون پارک صنعتی در آنجا ساخته نشده‌است و به گفته‌ی کارخانه‌داران، هر روز بر مشکلات و چالش‌های آنان در این ولایت افزوده می‌شود.
