جنبش زنان پنجره امید که از سوی صفیه عارفی، فعال حقوق زن، رهبری می‌شود، در بیانیه‌ای، خواستار پاسخگویی «حقوقی و اخلاقی» شریل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد نماینده ویژه پیشین امریکا در امور صلح افغانستان، شده است.
در این بیانیه با تاکید بر این‌که اظهارات اخیر خانم بنارد «تطهیر چهره جنایت‌کار طالبان» است، آمده است: «یکی از چهره‌های با نفوذ در این روند خطرناک، شریل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد است که با استفاده از جایگاه خود در نهادهای فکری و رسانه‌ای غرب، بارها کوشیده است گروه طالبان را به عنوان قدرتی مشروع و قابل تعامل معرفی کند.
جنبش زنان پنجره امید با استناد به ماده ۲۵ اساس‌نامه دیوان کیفری بین‌المللی، گفته است که هرگونه همکاری آگاهانه، تبلیغی یا تحلیلی در خدمت استمرار «جنایات علیه بشریت، مصداق معاونت در جرم است». این جنبش شریل بنارد را مشمول این قاعده می‌داند.
به باور این جنبش، این در حالی است که طالبان با بیش از صد فرمان «تبعیض‌آمیز و زن‌ستیزانه»، تمامی زنان ساکن در قلمرو خود را از حقوق بنیادین انسانی‌شان محروم کرده‌اند.
شرل بنارد، همسر زلمی خلیلزاد، پیش از این گفته است که نگرانی پناهجویان افغانستان و نهادهای حامی آنان از بازگشت به افغانستان زیر اداره طالبان «بی‌اساس» است و افزوده که آنان از بازگشت به افغانستان نترسند.
خانم بنارد در مقاله‌ای که روز سه‌شنبه هفته گذشته در وبسایت نشنل اینترست منتشر شد، ممنوعیت آموزشی زنان و دختران افغانستان را «غیرقابل قبول و فاقد پشتوانه دینی» خوانده؛ اما گزارش رسانه‌ها درباره سرکوب زنان را رد کرده است.
او که حدود یک ماه قبل به کابل سفر کرده بود، گفته است بازگشت‌کنندگان افغانستان که نگران نظام آموزشی تحت حاکمیت طالبان هستند، فرزندان خود را به مکاتب خصوصی بفرستند.
همسر زلمی خلیلزاد منزوی‌سازی حاکمیت طالبان از سوی کشورها را «ناعادلانه و عجیب» توصیف کرده و مدعی است که وضعیت زنان در هند به مراتب بدتر از وضعیت زنان افغانستان است. او گفت: «برخورد [طالبان] با زنان اصلاً به حد هند به عنوان کشور پیشرفته و قدرت‌مند، وحشیانه نیست.»
