منابع محلی از پنجشیر به آمو می‌گویند طالبان ۲۰۰ صنف محلی آموزشی که تحت حمایت صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در این ولایت فعالیت داشتند را بستند.
به گفته این منابع، این صنف‌های آموزشی حدود ۵ هزار دانش‌آموز دختر و پسر داشت و در آن بیش از ۲۰۰ آموزگار مصروف تدریس بودند.
این منابع افزوده‌اند که حقوق هر استاد برای تدریس در این صنف‌های آموزشی ۹ هزار و ۲۰۰ افغانی بود و از این رهگذر معیشت خانواده‌های‌شان را تامین می‌کردند.
بر اساس گفته منابع، مجموع حقوقی که برای این استادان در ماه پرداخت می‌شد، یک میلیون و ۸۴۰ هزار افغانی بوده است که در شرایط دشوار اقتصاد کنونی، دست‌کم کمکی در جهت پیش‌برد زندگی روزمره خانواده‌ها در این ولایت می‌کرد.
گفتنی است که طالبان پس از برگشت حاکمیت دوباره‌شان، آموزش بالاتر از صنف ششم و تحصیل در دانشگاه توسط دختران را ممنوع ساخته‌اند؛ رودیکری که در آغاز گفتند «موقتی و تا امر ثانی» است؛ اما در طی سه سال گذشته، نه تنها تغییری در این سیاست‌شان نیاوردند، بلکه آن را تشدید نیز کرده‌اند.
پیش از این مناع گفتند که طالبان مکتب‌های محلی تحت حمایت ملل متحد در لوگر، پکتیا و خوست را نیز به روی دانش‌آموزان بستند.
این اقدام طالبان با واکنش‌های جدی جهانی و جهان اسلام مواجه شده است و عده آن را خلاف آموزه‌های اسلامی و بر بنیاد برداشت شخصی افراد در درون طالبان، از جمله رهبر آنان عنوان کرده‌اند.
با این حال طالبان همچنان به تشدید این سیاست‌های شان ادامه داده‌اند و حتی صنف‌های محلی تحت حمایت سازمان‌های بشردوستانه در افغانستان را نیز یکی پی دیگر مسدود می‌کنند.
