تام فلیچر، معاون دبیرکل ملل متحد در امور بشردوستانه، پس از سفر سفرش به ولایت قندز گفته است که زنان در افغانستان «نمیخواهند نجات داده شوند» بلکه «میخواهند صدایشان شنیده شود».
او در یک نوار تصویری از زنان همکار خود و نیز زنان کشور تقدیر کرده و گفته است که آنها شجاع هستند.
این مقام برجسته ملل متحد گفته است: «یکی از همکاران زن برجستهام که در خط مقدم تلاشهای بشردوستانه کار میکند به من گفت: ما زنان افغانستان نمیخواهیم نجات داده شویم، بلکه میخواهیم دیده شویم. میخواهیم شنیده شویم.»
آقای فلیچر میگوید که با شماری از زنان در ولایتهای کابل، قندهار و قندز صحبتهایی داشته و داستانهای «دلخراش و امیده دهنده» از آنان شنیده است.
او میافزاید که در حالی که زنان افغانستان مشتاق بازگشت به مکتب و دانشگاه هستند؛ اما حق آموزش از آنان سلب شده است.
از طرفی هم او میگوید که شمار از زنان در ولایت قندز به او گفتهاند که به دلیل کاهش کمکهایی که نهادهای ملل متحد از ماه اپریل مجبور به اعمال آن شدهاند، همهچیز خود را از دست دادهاند.
مریم قابله در قندز، در صحبت با او گفته است: «خواهش میکنیم که دوباره خدمات را به ما ارائه کنند؛ چون مردم به لحاظ اقتصادی و مالی ناتوان است و به آن ضرورت دارند. مردم غریب و بیچاره هستند و توان ندارند.»
شبانه، آموزگار در قندز، گفته است: «کمکهای امریکا که قطع شده است، حتی برای منی که معلم هستم، نگرانکننده است. من یک نانآور فامیل خود هستم.»
تام فلیچز میگوید: «تمام کلینیکهای محلی تعطیل شدهاند و من از زنانی میشنوم که در حال بارداری شدید مجبور به رکابزنی طولانی تا نزدیکترین شفاخانه شدهاند و در نتیجه، فرزندان خود را از دست دادهاند.»
معاون دبیرکل ملل متحد میافزاید که کاهش کمکها نظری نیستند؛ بلکه مستقیماً زنان را هدف قرار میدهد؛ آنانی که با شجاعت، امید و ایستادگی بسیار زندگی را پیش میبرند.