کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان می‌گوید که در جریان ماه اپریل ۲۵۰ هزار مهاجر افغانستان از کشورهای پاکستان و ایران اخراج شده‌اند.
این سازمان در گزارشی گفته است که از این میان ۹۶ هزار تن به گونه اجباری اخراج شده‌اند و ۱۵۴ هزار تن دیگر به گونه داوطلب این کشورها را ترک کرده‌اند.
با این حال این سازمان از سرنوشت زنان و دختران برگشته مهاجر که تحت حاکمیت طالبان با «سرکوب» مواجه هستند، نیز هشدار داده است.
در این گزارش آمده است: «بازگشت در مقیاس بزرگ فشار بیش‌تری را بر منابع بشردوستانه از قبل گسترده‌تر وارد می‌کند و وضعیت اسفبار میلیون‌ها نفر را که برای بقا تلاش می‌کنند وخیم‌تر می‌کند.»
در همین حال بابر بلوچ سخنگوی کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهجویان گفته است: «آنان (دختران و زنان) از نظر دسترسی به شغل، آموزش و آزادی رفت و آمد با محدودیت‌های فزاینده‌ای مواجه هستند. ما به دولت‌های ایران و پاکستان می‌گوییم که بازگشت به افغانستان باید داوطلبانه، امن و با عزت باشد.»
در بخشی از این گزارش آمده است که به غیر از زنان و دختران، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران و همچنین گروه‌های قومی یا مذهبی و اقلیت‌های مذهبی از جمله کسانی هستند که «با بزرگترین خطرات» در افغانستان روبه‌رو هستند.
کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهجویان می‌گوید که این خطرات با افزایش نیازها که نیمی از جمعیت به کمک‌های بشردوستانه متکی هستند، بیشتر می‌شود.
به گفته این سازمان از سال ۲۰۲۳ میلادی تا کنون بیش از ۳.۵ میلیون مهاجر به کشور بازگشته‌اند.
سخنگوی این سازمان خاطرنشان کرده است که چنین تعداد بالای عودت‌کنندگان تنها خطر آوارگی داخلی بیشتر و تلاش برای رسیدن به اروپا را افزایش می‌دهد.
کمیشنری عالی ملل متحد در امور پناهجویان می‌گوید که برای رسیدگی به بازگشت‌کنندگان و کمک به ایجاد ثبات در منطقه، به ۷۵ میلیارد دالر بودجه نیاز دارد.
در گزارش این سازمان همچنین امده است که در سال ۲۰۲۴ میلادی، مهاجران افغانستان با بیش از ۴ نفر از ۱۰ نفر، بزرگترین گروه مهاجران از آسیا و اقیانوسیه به اروپا را به خود اختصاص دادند.
