شماری از زنان زیر نام «جنبش زنان عدالتخواه»، روز سه شنبه در برابر دفتر نمایندگی ملل متحد یا یوناما در کابل به علت ادامه ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان اعتراض کردند.
شهلا عارفی، عضو رهبری جنبش زنان عدالتخواه هدف این گردهمایی اعتراضی را وضع محدودیت‌ها در برابر زنان عنوان می‌کند.
او میگوید: «خواستیم به جهان نشان بدهیم که زنان افغانستان هیچ‌گاه خاموش نمی‌نشینند و در برابر بی‌عدالتی می‌ایستند و تا آخرین قطره خون برای بدست آوردن این حقوق مبارزه می‌کنند. ما از زنان دنیا میخواهیم که در هشت مارچ زنان افغان را فراموش نکنند و برای حقوق این زنان محروم در این روز مهم پیام واکنشی داشته باشند.»
خانم عارفی می‌افزاید که در طول هژده ماه تسلط طالبان در کشور زنان سخت‌ترین روزهای شان را تجربه کرده‌اند و از تمامی حقوق شان محروم شده‌اند.
رقیه ساعی یکی دیگر از زنان معترض که در این گردهمایی اشتراک داشت میگوید که زنان افغانستان در وضعیت خیلی بدی قرار دارند و نیازمند پیشتیبانی جهان استند.
او گفت: «جهان آنطور که باید از ما در برابر اقدامات سختگیرانه طالبان دفاع نکرده است و تنها به انتشار اعلامیه اکتفا کرده‌اند.»
در همین حال شماری از زنان زیر نام ائتلاف جنبش‌های زنان معترض افغانستان با فرستادن نامه‌ای به ملل متحد، از مسوولان این سازمان خواستند که بر رهبران طالبان تحریم‌های بیشتری وضع کنند.
این زنان از سازمان ملل متحد خواسته‌اند تا دفتر سیاسی طالبان در دوحه را ببندند، فرستادن کمک‌های ۴۰ میلیون دالری را به افغانستان متوقف سازند و برای ایجاد حکومت همه شمول در افغانستان زمینه سازی کند.
نزدیک به ۵۳۳ روز است که مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم در افغانستان بسته است. هم‌چنان سه ماه است که طالبان همه مرکزهای تحصیلی را به روی زنان بسته‌اند و کار زنان در نهادهای غیردولتی را ممنوع اعلام کرده‌اند.
ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد روز دوشنبه در دومین گزارش خود درباره اوضاع حقوق بشری در افغانستان، رفتار طالبان در برابر زنان را «وحشتناک» و مصداق «اپارتاید جنسیتی دانست».
