برخی از جریان‌های مدافع حقوق‌زنان در یک کارزار تازه خواهان آزادی فوری، ژولیا پارسی، ندا پروانی، رسول پارسی و مطیعالله ویسا از زندان طالبان،شده اند.
شماری از این جریان‌ها نگرانی دارند که در زندان‌های طالبان، نقض حقوق زندانیان به‌شکل «وحشتناک» آن متصور است.
جریان‌های مدافع حقوق‌زن می‌گویند که اینان از بهر مبارزه به تامین حقوق‌بشر و به ویژه حقوق‌زنان و دختران افغانستان در بند طالبان استند، در سوی دیگر تمنا زریاب پریانی یکی از زنان معترض به سیاست‌های سخت‌گیرانه طالبان، در بیست‌وچهارمین روز چادر تحصن در آلمان از برای به‌رسمیت‌شناسی اپارتاید جنسیتی در افغانستان می‌گوید، به‌زودی دور چهارم اعتراض هایش را با کاروان‌هاس اعتراضی در برخی از شهرهای اروپایی آغاز خواهد کرد.
ژولیا پارسی با پسر بزرگ‌اش و ندا پروانی با کو‌دک و همسرش از زنان معترض، رسول پارسی استاد دانشگاه و مطیعالله ویسا فعال حقوق‌آموزش زنان و دختران با وجود اعتراض‌های داخلی و خارجی هنوز در زندان طالبان زندانی استند.
اکنون کارزار تازه از سوی برخی نهادهای مدافع حقوق‌زنان برای رهایی این‌‌ها از بند طالبان راه‌اندازی شده است.
ترنم سعیدی – رییس شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان، می‌گوید: «برای آزادی زندانیان سیاسی، ژولیا پارسی، ندا پروانی، رسول پارسی و مطیعالله ویسا، دادخواهی کنیم، فراموش نکنیم که عزیزان ما اسیر هستند.»
شماری در این میان نگرانی دارند که در زندان‌های طالبان، نقض حقوق زندانیان به‌شکل وحشتناک آن متصور است.
شماری از بازداشتی‌های که از زندان طالبان آزاده شده نیز پیش از این از شکنجه و بدرفتاری‌های طالبان روایت‌های داشته اند.
طاهره ناصری، بنیان‌گذار جنبش زنان به سوی آزادی، می‌گوید: «زندان که در آن هرگونه نقض حقوق زندانیان به‌شکل وحشتناک آن متصور است. گروه سرکوب‌گر طالبان از آزاد اندیشان می‌ترسند.»
به‌شمول یوناما یا دفتر معاونت ملل‌متحد برای افغانستان،نهادهای پشتیبان امور حقوق‌بشری پیوسته خواهان پایان دادن به این‌چنین بازداشت‌ها از سوی طالبان شده اند، اما در این کارزار تازه از این نهادها خواسته شده تا اقدام عملی کنند.
فاطمه اعتمادی، عضو جنبش زنان عدالت‌خواه افغانستان، می‌گوید: «ما خواستار آزادی فوری فعالان مدنی و فعالان حقوق‌بشری از زندان طالبان هستیم، ما از ملل‌متحد و نهادهای حامی حقوق‌بشر می‌خواهیم تا در رهایی ژولیا پارسی و ندا پروانی اقدام عملی کنند.»
هم‌‌زمان با این، در بیرون از افغانستان گوشه از آلمان، چادر تحصن تمنا زریاب پریانی برای به‌رسمیت‌شناسی اپارتاید جنسیتی در افغانستان.
بانو پریانی می‌گوید برای این هدف هم‌چنان مبارزه می‌کند و بعد از ۲۸ اکتوبر دوره تازه اعتراض‌های اش را آغاز خواهد کرد.
بانو پریانی ۲۴ روز می‌شود این چادر تحصن را برپا کرده است، او پیش از این نیز برای ۱۳ روز اعتصاب غذایی کرده بود.
با بازگشت دوباره طالبان به قدرت، این گروه سیاست‌ها و محدودیت های سخت گیرانه‌‌یی را بر زنان و دختران افغانستان اعمال کرده اند، محدودیت‌های که به شمول کارشناسان ملل‌متحد و زنان معترض شماری باور دارند که می‌تواند هم‌چون اپارتاید جنسیتی یا جداسازی و تبعیض جنسیتی طبقه‌بندی شود.
