پس از بازگشت طالبان به قدرت، شماری از زنان و دختران در جوزجان با ایجاد کارگاه‌های صنایع دستی به خیاطی و بافندگی روی آورده‌اند.
آنان می‌گویند که به علت بسته بودن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به مشکلات روحی و روانی مبتلا شده‌اند و برای اینکه بتوانند از این مشکلات رهایی یابند به خیاطی و بافندگی روی آورده‌اند.
مقدس سادات؛ مسئول یکی از کارگاه‌های صنایع دستی در ولایت جوزجان است.
او با ایجاد این کارگاه صنایع دستی برای بیش از ۳۰ تن از دختران بازمانده از مکتب و دانشگاه، زمینه یادگیری و آموزش صنایع دستی را فراهم کرده است.
مقدس می‌گوید: «برای اینکه بتواند برای دختران بازمانده از مکتب و دانشگاه کاری انجام دهد این کارگاه صنایع دستی را ایجاد کرده است.»
مهرالنسا سادات محصل صنف ششم پوهنحی طب معالجوی در دانشگاه ولایت بلخ بود اما حالا یک سال می‌شود که از رفتن به دانشگاه محروم شده است.
او در این باره گفت: «با موافقت خانواده و برای فرار از مشکلات روحی و روانی به این کار روی آوردم و از این تصمیم خود رضایت دارم.»
ناجیه برهانی؛ دانش‌‌آموز صنف ۱۲ مکتب میرویس مینه در ولایت جوزجان بود. اما حالا از رفتن به مکتب محروم شده است.
او می‌گوید: «با ادامه تعطیلی مکاتب من نگران سرنوشت نامعلوم خود و دیگر دختران کشور هستم و چند ماه است که در این کارگاه یخن دوزی می‌کنم.»
در این کارگاه به دانش آموزان و دانشجویان بازمانده از مکتب و دانشگاه، خیاطی و بافندگی به‌گونه‌ی رایگان آموزش داده می‌شود.
بازارچه سارک در بامیان افتتاح شد
در همین حال شماری از دختران و زنان که در بامیان از آموزش و تحصیل باز مانده‌اند نیز بازارچه‌ای را زیر نام بازارچه «سارک» ایجاد کرده‌اند.
این بازارچه ۱۲ دکان دارد و با هزینه شخصی، شماری از زنان بامیانی ساخته شده است.
این زنان و دختران از طالبان می‌خواهند که دروازه مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را به روی آنان باز کنند.
طالبان پس از بازگشت به قدرت، نخست مکتب‌ها را به روی دختران بالاتر از صنف ششم بستند. سپس دانشجویان دختر را از ادامه تحصیل باز داشتند. طالبان چندماه قبل زنان را از کار در نهادهای غیر دولتی محروم کردند.
سخنگوی طالبان می‌گوید که در حال رایزنی برای آوردن اصلاحات در آموزش و تحصیل دختران هستند.
