شماری از مسوولان رسانهها در غور میگویند در ۱۵ ماه گذشته با مشکلاتی همچون محدودیتها بر نشرات از سوی طالبان، مشکلات مالی، کمبود برق و منابع بشری دست و پنجه نرم کرده اند اما با آن هم برای ادامه کار تلاش میکنند.
اما این مسوولان هشدار میدهند که در صورتی که این وضعیت ادامه یابد، کار آنان متوقف خواهد شد.
به گفته آنان، در غور چهار رادیو، یک تلویزیون فعالیت دارند. آنان میگویند که شمار رسانههای چاپی در این ولایت در چهار سال گذشته از ۲۰ به یک رسانه رسیده است و بیشترین آنان در یک و نیم سال گذشته از فعالیت باز مانده اند.
آنان میافزایند که این مشکلات آنان را وادار کرده است نشرات رادیوهای خصوصی در این ولایت را از ۱۲ ساعت به چهار تا شش ساعت کاهش دهند.
طلوع غور تنها رسانه چاپی در این ولایت است که زیر اداره ریاست اطلاعات و فرهنگ طالبان فعالیت میکند.
با این حال، شمار از ۱۸ زن در رسانههای این ولایت هیچ زنی در حال حاضر در این رسانهها کار نمیکند.
در این گزارش با سه تن از مسئولان رسانهها در غور گفتگو شده است که از بهر مسایل امنیتی نمیخواهند نام شان در این گزارش گرفته شود.
آنان میگویند که محدودیتهای طالبان سبب شدهاند نشرات تمام رادیوهای محلی این ولایت به میل این گروه به پیش برود.
یک مسؤول رادیوی محلی در غور میگوید: «از زمان حاکمیت طالبان تا هنوز، با مشکلات مالی شدید روبهرو هستیم. هیچ کارمند زنی هم اجازه ندارد که در رسانهها باشد، تعداد کارمندان مرد هم خیلی کم شده و ما حتا نمیتوانیم به آنها معاش بدهیم.»
یک مسؤول دیگر رسانهی محلی در غور میگوید وضع محدودیتهای طالبان و نبود منابع مالی سبب شدهاند آنان نتوانند در جریان روز بیش از شش ساعت نشرات کنند.
او میافزاید: «نهادهایی که قبلن رسانهها را حمایت مالی میکردند، دیگر حمایتی از ما ندارند. طالبان هم که بر رسانهی ما کنترل دارند و ما به دلیل نبود بودجه، ساعات نشراتی خود را نیز کاهش دادهایم و نشرات ما هم از طرف طالبان کنترل میشود و موضوعات خلاف میل طالبان را نیز نمیتوانیم نشر کنیم.»
به گفته این مسؤولان، طالبان حتا به پیامهای بازرگانی که موسیقی دارند و صدای زنان در آنها است نیز اجازهی نشر نمیدهند.
آنان از نهادهای ملی و جهانی میخواهند در کنار پشتیبانی مالی رسانهها، زمینهی اطلاعرسانی آزاد را نیز برای رسانهها فراهم کنند.
نبود خبرنگاران زن
شماری از خبرنگاران زن که در حکومت پیشین در رسانههای محلی این ولایت فعالیت داشتند، پس از تسلط طالبان خانهنشین شدند و یا هم به بیرون از این ولایت رفته اند.
یکی از زنان خبرنگار که نمیخواهد نامش در گزارش گرفته شود، میگوید به علت مخالفت طالبان با زنان در رسانهها، مجبور شدهاست از غور به ولایت دیگری برود و از شغلش دست بکشد.
او میافزاید: «وقتی که طالبان به غور آمدند، در رسانهای که کار میکردم، دیگر اجازه ندادند که بروم. مدتی در خانه بودم و مسؤول رسانهی ما گفت که طالبان اجازه نمیدهند و من هم وضعیت را که دیدم خوب نیست، از مجبوری به ولایت دیگری رفتم.»
یکی از خبرنگاران مرد در غور نیز میگوید که خبرنگاران این ولایت در کنار داشتن چالشهای اقتصادی، همچنان نمیتوانند موضوعهای گوناگون را پوشش دهند.
او که نمیخواهد هویتش فاش شود، به تلویزیون آمو میگوید: «طالبان به ما اجازه ندادهاند که موضوعات مختلف را پوشش بدهیم. ما مجبوریم موضوعاتی را که تهیه و گزارش میکنیم، قبل از نشر با آنها هم شریک کنیم.»
این در حالی است که بر اساس آمارهای فدراسیون خبرنگاران افغانستان نشان میدهد که در یکسال گذشته ۴۸ درصد رسانهها در کشور بسته شدهاند.
این فدراسیون تأکید کردهاست که از مجموع ۳۰۵ شبکهی رادیویی، ۲۰۴ رادیو در افغانستان فعال استند.
به گفتهی این فدراسیون، ۱۰۵ شبکهی تلویزیونی زیر نظر دولت پیشین وجود داشت که اکنون تنها ۷۸ شبکه فعال استند.
به گفتهی این نهاد، ۶۸ درصد از کارکنان رسانهها از آگست ۲۰۲۱ (اسد ۱۴۰۰) به اینسو کارشان را از دست داده یا کشور را ترک کردهاند.