با بسته ماندن دروازهی مکتب‌های بالاتر از صنف ششم دختران در افغانستان، شماری از دختران در نوآباد ولایت غزنی به یادگیری نقاشی روی آورده‌اند.
علی همتا، مسؤول این کارگاه آموزش نقاشی میگوید که بیش‌تر شاگردان او را دخترانی در بر می‌گیرند که دروازهی مکتب‌ها به روی آنها بسته شده‌است .
او میگوید که این دختران، نقاشی را فرصتی برای نمایاندن احساسات شان می‌دانند؛ اما طالبان با کار آنها مخالفت کرده‌اند؛ اما با آن هم دختران برای یادگیری هنر نقاشی تلاش می‌کنند.
هما محمدی، یکی از دانش‌آموزان این کارگاه نقاشی میگوید که دو سال می‌شود که به مکتب نرفته و در خانه مصروف درس خواندن است.
او میگوید: «مدت دو ماه می‌شود که رو به یادگیری نقاشی آورده‌ام و می‌خواهم با هنر نقاشی، به جهان نشان دهم که دختران افغانستان قوی هستند و هیچ‌وقت تسلیم ظلم و نابرابری حکومت (اداره) طالبان نمی‌شوند.»
فرشته حسینی، دانش‌آموز دیگری که برای یادگیری هنر نقاشی به این کارگاه آموزشی آمده‌است، میگوید که وی صنف نهم مکتب بود که طالبان دروازهی مکتب‌ها را به روی آنها بستند.
وی می‌افزاید: «من و هم‌صنفی‌هایم در انتظار باز شدن مکتب‌ها هستیم. امیدی به آینده ندارم. من آرزو داشتم که قاضی شوم؛ اما حالا مجبورم نقاشی یاد بگیرم.»
دخترانی که در این کارگاه نقاشی مصروف یادگیری نقاشی اند، از اداره‌ی طالبان می‌خواهند که هر چه زودتر دروازهی مکتب‌ها را به روی شان باز نمایند؛ چون دختران نیز همچون پسران حق آموزش را دارند.
