کشاورزان در ولایت جوزجان، از افزایش حاصلات پنبه در این ولایت خبر داده و می‌گویند که با وجود خشک‌سالی‌های پسین، ناداری و بی‌کاری، آنها توانسته‌اند با استفاده از آب چاه‌های سولری حاصلات پنبه را افزایش دهند.
آنان می‌گویند که فرآوردههای پنبه، امسال ۵۰ درصد نسبت به سال پار افزایش یافته‌است.
کشاورزان می‌افزایند که اگر حکومت از آنان حمایت کند، می‌توانند فرآوردههای شان را به بیرون از کشور نیز صادر کنند.
کشاورزان همچنان علاوه می‌کنند که آنان به کمبود آب آشامیدنی، آب زراعتی و کودهای کیمیایی روبه‌رو هستند و از حکومت سرپرست (اداره‌ی طالبان) می‌خواهند تا به این مشکلات رسیدگی کند.
لعل محمد، یکی از کشاورزان روستای «ینگی اریغ» ولایت جوزجان در این باره می‌گوید که مسؤولیت خانواده‌ی ۱۰ نفری را به عهده دارد و همراه با برادرانش مصروف کشت و تولید پنبه استند.
او می‌فزاید: «در سال روان ۲۰ جریب زمین را پنبه کشت کردیم و با استفاده از آب چاه‌های سولری، محصول پنبه‌ی ما در سال روان افزایش یافته‌است. ما به کمبود آب مواجه هستیم و توجه حکومت (اداره‌ی طالبان) به سوی ما کشاورزان نیست و کود کیمیاوی نداریم. اگر ما حمایت شویم، زمین‌های ما حاصل بسیار خوبی می‌دهد.»
حسین، یکی دیگر از کشاورزان در جوزجان است. او مدرک لیسانس دارد؛ اما به خاطر اینکه در اداره‌های رسمی نتوانسته وظیفه بگیرد، به کشاورزی روی آورده‌است.
وی به تلویزیون آمو می‌گوید: «برای اینکه زمین‌هایم حاصل خوبی داشته باشد، شب و روز زحمت کشیدم، ما مردم آب نداریم و سخت با کمبود آب مواجه هستیم، آبِ نوشیدنی خود را می‌خریم و آبِ زمین های زراعتی خود را هم از سولرهای آفتابی به دست می‌آوریم. کمبود آب، یکی از مشکلات عمده‌ی ما است.»
شکرالله بهیچ، کارشناس نباتات تیلی در ولایت جوزجان می‌گوید که با افزایش فرآوردههای پنبه، بهای روغن نیز در این ولایت کاهش خواهد یافت؛ زیرا از دانه‌های پنبه برای تولید روغن استفاده می‌شود.
در همین حال، ریاست زراعت و مال‌داری طالبان در ولایت جوزجان می‌گوید که محصول پنبه نسبت به سال گذشته ۵۰ درصد افزایش یافته‌است و آمارها نشان می‌دهد که در سال روان ۸ هزار تُن پنبه در این ولایت گردآوری شده‌است.
کشاورزان در ولایت جوزجان در سال روان ۴ هزارو ۷۲۶ هکتار زمین را پنبه کشت کرده‌اند. در سال پار ۹۶۳ هکتار زمین پنبه کشت شده بود؛ ولی امسال به دلیل خشک‌سالی و مناسب بودن بهای خرید پنبه، کشاورزان علاقه‌ی فراوانی به کشت آن داشته‌اند.
