پانزدهم عقرب سال ۱۳۸۶ ، سیّد مصطفی کاظمی، عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان که از سوی آن مجلس مأمور شده بود تا در سفر به‌بغلان وضعیت مردم آن‌جا را بررسی کند، در یک روی‌داد هراس‌افگنانه، همراه با شش عضو پارلمان و شمار زیادی از باشند‌گان آن ولایت جان باختند.
اوضاع امروز با آرمان شهدای ملی فاصله‌ی زیادی دارد
سیّد جمال کاظمی، فرزند سیّد مصطفی کاظمی، در پانزدهمین سال‌یاد حادثه‌ی بغلان می‌گوید: «استاد کاظمی برای ایجاد وحدت ملی، احیای اقتصاد جنگ زده‌ی افغانستان، حذف انحصارگرایی و قوم‌گرایی در قدرت، اثبات افغانستان به‌عنوان کشور امن و آرام در منطقه و جهان و جلوگیری از جنگ و خون‌ریزی و ایجاد صلح سرتاسری، مظلومانه به‌شهادت رسید.»
او با اشاره به‌مشکلات افغانستان امروز و انتقاد از سیاست‌های طالبان، افزود: «اوضاع امروز، فاصله‌ی زیادی با آرمان شهدای ملی ما، به‌خصوص استاد کاظمی دارد. بازگشت به‌خواست مردم و ایجاد حکومت همه‌شمول، راه برون‌رفت از این بحران است.»
عبدالودود، باشنده‌ی شهر کابل با اشاره به داشتن روحیه‌ی مردمی سید مصطفی کاظمی گفت: «کاظمی همواره در صدد این بود تا مردم افغانستان با هم یک‌دست باشند و در پی پیش‌رفت و ترقی کشور بود.»
محمد نادر، باشنده‌ی شهر هرات نیز درباره‌ی مصطفی کاظمی می‌گوید: «شهادت استاد کاظمی، واقعن یک ضایعه‌ی بزرگ برای افغانستان بود. او در فکر آوردن صلح و ثبات در افغانستان و بهتر شدن اقتصاد کشور بود و همه را برای اتفاق و اتحاد دعوت می‌کرد.»
سید مصطفی کاظمی، در سال ۱۳۴۲ در ولایت پروان زاده شد. پس از سقوط طالبان، از اشتراک کنندگان رسمی و فعال نشستِ بُن در سال ۱۳۸۱ بود و در آن‌جا به‌حیث وزیر تجارت حکومت مؤقت تعیین شد.
او در سال ۱۳۸۳ حزب اقتدار ملی را بنیاد نهاد و از سوی اعضای این حزب، به‌حیث رهبر حزب اقتدار ملی برگزیده شد.
کاظمی در انتخابات سال ۱۳۸۴ به‌حیث نماینده‌ی مردم کابل به‌مجلس نمایندگان راه یافت و تا زمانی جان باختنش در سال ۱۳۸۶ رئیس کمیسیون اقتصاد ملی این مجلس بود.
