مهاجران کشور که از ایالات متحده به پانامه اخراج شدهاند، میگویند در وضعیت بلاتکلیفی به سر میبرند و بدون منابع مالی یا مسیرهای قانونی، چشماندازی برای آینده خود ندارند.
مقامهای پانامه در آخر هفته برای این افراد مجوزهای موقت صادر کردند تا بتوانند در این کشور بمانند و برای گامهای بعدی خود تصمیم بگیرند. بسیاری از این مهاجران پیشتر از بازگشت به افغانستان از سوی امریکا خودداری کرده بودند و ابتدا در یک پناهگاه در جنگلهای دورافتاده داریِن گپ اسکان داده شدند، اما بعداً به پانامه سیتی منتقل شدند.
این گروه شامل مهاجرانی از افغانستان و کامرون است که میگویند به دلیل نبود منابع مالی، مدارک قانونی یا تضمینهای امنیتی برای بازگشت به کشورهایشان، امکان ترک پانامه را ندارند.
حیاتالله، یکی از مهاجران اخراجشده افغانستان، میگوید: «تمام پولی را که داشتم، در مسیر خرج کردم. وقتی به ایالات متحده رسیدم، هیچ چیز نداشتم. حالا هم پولی ندارم و جایی برای رفتن ندارم. اینجا هستم و فعلاً هیچ برنامهای ندارم.»

او همچنین محدودیتهای سفر برای شهروندان افغانستان را یکی از موانع اصلی میداند: «حتی نمیتوانم از پانامه سیتی به دیگر استانها سفر کنم—چطور میتوانم به کشور دیگری بروم؟ با پاسپورت افغانستان، بدون ویزا نمیتوان سفر کرد. هیچ گزینه دیگری نداریم.»
سازمانهای بشردوستانه، از جمله فی ای آلِگریا و کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، به این مهاجران سرپناه، غذا و مشاوره حقوقی ارائه میدهند.
پانامه بر اساس توافقی با ایالات متحده، مهاجرانی را که از امریکا اخراج شدهاند، میپذیرد و سپس مسئولیت بازگرداندن آنها به کشورهایشان یا تسهیل اسکان مجدد آنها را بر عهده دارد.
این وضعیت بخشی از سیاست گستردهتر دولت ترمپ برای افزایش اخراج مهاجران است؛ سیاستی که بسیاری از افراد را در کشورهای میانی سرگردان و بدون مسیر مشخصی برای آینده رها کرده است.