باشندگان قندهار از نبود کار و بیتوجهی طالبان ابراز نگرانی میکنند و میگویند که نبود فرصتهای کاری و دامنهدار شدن فقر، زندگی و خانوادههای آنان را تهدید میکند.
برخی از کارگران در خیابانهای قندهار میگویند که از ماهها بدینسو آنان بیکار اند و طالبان نیز توجهی به آنان نکردهاند.
قندهار پایگاه حکومتداری هبتالله آخندزاده رهبر طالبان است باشندگان آن میگویند که از شدت فقر و نبود کار رنج میبرند.
بسیاری از این کارگران برای ساعتها در مرکز شهر در انتظار پیدا کردن کار هستند.
برخی از این کارگران قندهاری میگویند ماههاست کسی آنان را به کار نخواسته است.
گلالی باشنده قندهار میگوید: «روز هاست که انتظار کار را میکشیم اما کاری وجود ندارد. تعداد اعضای خانواده ام هفت نفر است، نمیدانم چگونه غذای آنان را تامین کنم.»
سید محمد باشنده قندهار میگوید: «از دوماه بدینسو برای کار بیرون شدم، اما هیچ کاری برایم پیدا نشده است. خواست ما این است که به وضعیت ما رسیدگی شود.»
نورالله باشنده قندهار میگوید: «هزاران تن در چوکها و خیابانهای قندهار برای کار آمده اند اما هیچ امیدواری برای دریافت کار وجود ندارد.»
اما مقامهای محلی طالبان در قندهار میگویند برای حل مشکل بیکاری تلاش میکنند.
محمد یوسف محمد رییس کار و امور اجتماعی زیر اداره طالبان در قندهار میگوید: «تا اکنون برای ما پانزده صد در خواستی برای کار رسیده است که این میان تعداد را به کار گماشته ایم. تلاش ها جریان دارد تا مشکلات بیکاری را حل کنیم.»
اما آگاهان مسایل اقتصادی میگویند طالبان برای کار و بهتر ساختن وضعیت اقتصادی شهروندان کشور هیچ برنامهای ندارند.
سید مسعود استاد دانشگاه میگوید: «فقر و بیکاری نه تنها در قندهار، بلکه در تمام افغانستان یک معضل است. در حاکمیت کنونی افغانستان برنامه های توسعه محور برای زدودن فقر و بیکاری دیده نمیشود.»
ملل متحد در ۲۹ حمل سال روان هجری خورشیدی در گزارشی گفت که پس از بازگشت طالبان به قدرت، شمار شهروندان افغانستان که زیر خط فقر به سر میبرند دو برابر شده و به ۳۴ میلیون تن رسیده است.