شماری از زنان در ولایت غور می‌گویند که با گذشت نزدیک به یک هفته از سرازیر شدن سیلاب آنان هنوز کمک دریافت نکرده‌اند و در «وضعیت بدی» بسر می‌برند.
این زنان می‌گویند که در نتیجه این سیلاب‌ها خانه، مواد خوراکی و مواشی شان را از دست داده‌اند و اکنون چیزی برای خوردن ندارند.
از سویی هم، برنامه جهانی غذا در اعلامیه‌ای گفته است که برای رسیدگی به آسیب دیدگان سیلاب ها در افغانستان چهارده و نیم میلیون دالر به گونه فوری نیاز دارد.
سیلاب‌ها در شمال شرق و ولایت‌های غور و فاریاب فاجعه آفریده است، زنان نیز بیشترین زیان را در این سیلاب ها دیده‌اند.
برخی از زنان در ولایت غور اکنون از نبود غذا و سرپناه رنج می‌برد و از روند کمک رسانی نیز انتقاد می‌کنند.
شماری از زنان آسیب دیده می‌گویند با گذشته نزدیک به یک هفته هنوز به آنان سرپناه و غذا کمک نشده است و با مشکلات فرآوران دست و پنجه نرم می‌کنند.
شیما، باشنده غور گفته است: «نه خانه داریم نه نان داریم و نه جای داریم هیچی نداریم زندگی ما را همه را برچید برباد کرد همی پیر مرد است یک بچه دارم اینجا هیچ کس کمک ام نکرد هیچ کس، زندگی ما را هم سیل برد خانه ما را برد، مال ما را برد، باغچه ما را برد هیچی نماند برما.»
عایشه، از دیگران باشنده ولایت غور افزود: «سیل بیامد به خانه و خیمه همه چیز را برد گاودو گوسفند. تا حال کسی رسیدگی نکرده است که حد اقل به ما خیمه دهد یا کمک کند.»
در ولایت فاریاب نیز، آسیب دیدگان سیلاب از نرسیدن کمک انتقاد دارند و تاکید می‌ورزند که سیلاب‌های پسین خانه‌های شان را ویران کرده و تمام دارو ندار شأن را با خود برده است.
در همین حال محمدالله باشنده بادغیس گفت: «سیل همه چی را بردند نه به خوردن آرد و روغن هیچی را نمانده زیر خانه‌ها شده سیل برده است.»
برنامه جهانی غذا اعلام کرده است که برای رسیدگی به هشتاد هزار آسیب دیده از سیلاب به چهار و نیم میلیون دالر نیاز دارد.
ملل متحد آمار داده است که در نتیجه سیلاب‌های پسین، ۳۴۷ تن جان باخته‌اند و بیش از یک هزار و ششصد تن دیگر زخم برداشته‌اند و افزون بر آن بیست و چهار هزار هکتار زمین نیز تخریب شده است.
