همزمان با نزدیک شدن زمان برگزاری سومین نشست دوحه، شماری از زنان و دختران از شرکت کنندگان این نشست می‌خواهند که برداشتن محدودیت‌ها از برابر زنان و دختران را در افغانستان از اولویت‌های کاری شان قرار دهند.
این زنان و دختران می گویند که در نزدیک به سه سال گذشته روزگار سختی را گذشتانده‌اند و با محدودیت های فراوانی دست و پنجه نرم کرده‌اند.
آنان از ملل متحد نیز می‌خواهند که بر طالبان فشار آورده شود تا به حقوق و آزادی‌های زنان و دختران حرمت بگذارند.
انتظار می‌رود که سومین نشست دوحه به میزبانی ملل متحد در نخستین روز‌های ماه آینده میلادی برگزار شود. نشستی که زنان و دختران افغانستان از آن انتظار‌های زیادی دارند.
صفورا باشنده میدان وردک می‌گوید: «در این نشست پیش روی دوحه خواست من این است که مسوولین بیشتر روی محدودیت‌های خانم‌ها حرف بزنند، روی باز شدن مکتب‌ها، پوهنتون‌ها و سرکار رفتن خانم‌ها و به عنوان یک دختر خانم افغان این را می‌خواهم که بیشتر روی خانم‌ها تمرکز شود.»
شبانه، باشنده هرات گفته است: «در نشست دوحه از نماینده سازمان ملل و نماینده زنان خواهش دارم که در باره رفع محدودیت‌های زنان گفتگوی موثر داشته باشند.»
خواست زنان معترض از ملل متحد این است که بر طالبان فشار ها را بیشتر سازد و به گفته آنان تا هنگامی که طالبان به حقوق و آزادی های زنان و دختران حرمت نگذارند، نباید رابطه ها با آنان عادی سازی شوند.
با این حال مسعوده کوهستانی فعال حقوق زن گفت: «سازمان ملل در تلاش است که نشستی را در دوحه با طالبان برگزار کند در حالیکه زنان معترض تلاش بر این دارند که آپارتاید جنسیتی به رسمیت شناخته شود و این‌ها همسو و هم کلام می‌خواهند با طالبان شوند و خواست ما از ملل متحد این است که قبل از اینکه با طالبان نشست برگزار کنید باید که آپارتاید جنسیتی را به رسمیت بشناسید و آن‌ها را تحت بازپرس حقوق بشری قرار دهید.»
در همین حال عایشه سلطانی فعال حقوق زن افزود: «ما از سازمان ملل متحد می‌خواهیم که حضور طالبان را در نشست‌های جهانی عادی سازی نکنند و طالبان نماینده مردم افغانستان نیست و نباید در این‌گونه نشست‌ها حق حضور داشته باشند»
زنان در حالی نگران از ادامه سیاست‌های سخت گیرانه طالبان هستند که ملل متحد نیز گفته است که طالبان از هنگام برگشت دوباره شان به قدرت بیش از پنجاه دستور و یا فرمانی صادر کرده‌اند که بر بنیاد آن آزادی‌ها و حقوق زنان و دختران را در افغانستان سلب و یا هم محدود کرده‌اند.
