شماری از خبرنگارانی که پس از سقوط جمهوریت و تسلط دوباره طالبان در کشور به پاکستان رفته‌اند می‌گویند که با مشکلات زیادی روبرو هستند.
عدم تمدید ویزه و پاسپورت، بازداشت، لت‌وکوب و گرفتن رشوه از سوی پولیس پاکستان از چالش‌های مهم این خبرنگاران افغانستان در پاکستان است.
آنان می‌گویند که نهادهای حامی خبرنگاران و سازمان ملل هیچ توجهی به مشکلات آنان نکرده اند.
طاهر سدید یکی از این خبرنگاران که پس از سقوط به پاکستان رفته است. او جمعه شب در اسلام آباد از سوی پولیس پاکستان به دلایل نامعلومی بازداشت شد.
سدید می‌گوید که پولیس پاکستان برای رهایی‌اش از او درخواست پول کرده است.
او گفت: «چهار ساعت در بند پلیس پاکستان بودم، آن‌ها مرا مجبور کردند تا روی زمین بنشینم. رفتار پاکستانی‌ها با ما بسیار نامناسب است.»
شیبا پوپل‌زی، خبرنگار سابق تلویزیون خورشید که حالا در پاکستان به سر می‌برد نیز می‌گوید که بیش از ۲۰۰ خبرنگار از افغانستان در پاکستان در وضعیت نامناسب اقتصادی و امنیتی به سر می‌برند.
او به آمو گفت: «پاکستان برای ما خبرنگاران همانند یک زندان شده؛ ما نمی‌توانیم حتا به راحتی در شهر گشت‌وگذار کنیم. بیکاری و قیمتی مواد خوراکی به اوج خود رسیده است.»
شماری از این خبرنگاران نزدیک به دو سال است که در انتظار نهایی شدن پرونده‌های‌شان برای پناه بردن به کشورهای غربی هستند و شرایط پیش آمده زندگی آنان را دچار بحران کرده است.
آنان از نهادهای حامی خبرنگاران و کشورهای مدافع حقوق بشر می‌خواهند تا به مشکلات‌شان رسیدگی کنند.
پس از تسلط دوباره طالبان در افغانستان شمار زیادی از شهروندان کشور مجبور به ترک افغانستان شدند و بسیاری از آن‌ها به ایران و پاکستان رفتند. شماری از آن‌ها در انتظار نهایی شدن پرونده‌های‌شان برای پناه بردن به کشورهای غربی هستند.
با برگشت طالبان به قدرت رسانه‌ها با محدودیت‌های فراوان روبه‌رو شده اند. حضور زنان در رسانه‌ها به شدت کاهش یافته و خبرنگاران زن ناگزیر اند با روپوش یا ماسک در تلویزیون ظاهر شوند. در این مدت بیش از نیمی از رسانه‌های بسته شده اند. بر بنیاد آمار نهادهای بین‌المللی بیش از ۸۰ درصد خبرنگاران زن و بیش از ۶۰ درصد خبرنگاران مرد کارهای خود را از دست داده اند.
