اشتراک کنندگان مشاعره‌ی گل نرگس در جلال آباد مرکز ولایت ننگرهار می‌گویند که مشاعره امسال به دلیل حضور طالبان پر رنگ نبود و شاعران به دلیل ترس از طالبان، نمی‌توانستند شعری را که می‌خواستند بخوانند.
این مشاعره به روز چهارشنبه، ۲۵ دلو ۱۴۰۱، در آرام‌گاه عبدالغفار خان، از بزرگان پشتون ها در شهر جلال آباد مرکز ننگرهار برگزار شده بود. دراین مشاعره، شمار زیادی از نویسندگان، هنرمندان و شاعران پشتو زبان دور هم جمع شده بودند تا یک روز را با شعر سپری کنند.
یکی از اشتراک کنندگان این مشاعره که نمی‌خواهد نامی از وی در گزارش برده شود به آمو می‌گوید:«هر چند که شکل مشاعره آزاد به نظر می رسد، اما حضور طالبان، شاعران را از سرودن اشعار آزاد باز داشته، اما باز هم عده ای گل نرگس را می ستودند و برخی با زبان شعر به انتقاد از طالبان پرداختن».
در این میان شماری از اشتراک کنندگان، از عدم حضور زنان به دلیل محدویدیت های وضع شده ازسوی طالبان انتقاد کرده می‌گویند که نبود شاعران زن، از رنگ و بوی این مشاعره کاسته است.
ضیاءالدین همت‌مل، یکی از این شاعران در گفت‌وگو با آمو تاکید می کند «انتقاد صحیح حق شاعر است، برای تقویت شاعران راه خوبی به راه انداختن این گونه مشاعره ها است، شاعران نه باید شعار ده کسی شوند، واقعیت های جامعه را ارائه دهند».
او به این باور است که نبود نویسندگان زن، و ترس از گفتن آنچه اشتراک کنندگان در دل دارند، این برنامه‌ی ادبی را نسبت به سال های پیش کم‌رنگ کرده است. برنامه‌ای که محمد داوود شهید، نویسنده و شاعر، ادعا می‌کند که او از بنیانگذاران این برنامه‌ی ادبی در ننگرهار است.
او می‌گوید که برای نخستین بار در سال ۱۳۹۳، مشاعره گل نرگس را با حضور شمار اندکی از نویسندگان و شاعران پشتو سرا در منزل شخصی‌اش برگزار کرده است.
داوود شهید می افزاید:«سال ۱۳۹۲ فکر می کردم این گل ننگرهار است، چرا قدردانی نمی شود، پس با دوستانم مشورت کردم، همین طور بود که اولین بار در خانه خود جشن گرفتم، پس الان هر سال تجلیل می شود».
آنچه داکتر لعل پادچا آزمون، استاد زبان و ادبیات پشتو دانشگاه کابل، در گفت‌وگو با آمو می‌گوید که از دو دهه پیش، انجمن نویسندگان و خبرنگاران زون شرق، نخستین برنامه ادبی زیر نام« مشاعره‌ی گل نرگس» را برگزار کرده اند.
او تاکید کرده است که:« ما بودیم که بنیاد مشاعره گل نرگس را در دوره گل آغا شیرزی در سال ۱۳۸۵ گذاشتیم چند سال متوقف شد و از آن پس، وزارت اطلاعات و کلتور برگزار کرد».
این مشاعره درحالی برگزار می‌شود که چندی پیش، طالبان با فرستادن یک نامه‌ی رسمی که از سوی وزارت امر به معروف و نهی از منکر این گروه به رسانه‌ها فرستاده شده بود، نوشتن شعرهای آهنگنین وموزون که با موسیقی قابل اجرا باشد را ممنوع قرار داند.
