برخی از دانش‌جویان دختر در کابل می‌گویند که هرچند از اعلام صدها بورسیه‌ی تحصیلی توسط کشورهای جهان خُرسند هستند؛ اما با وجود وضع محدودیت‌ها از سوی طالبان در مورد سفر زنان، دست یافتن به این بورسیه‌ها ناممکن شده‌است.
در شرایط فعلی رفتن به بورسیه‌ها ناممکن است
هلال سهاک ۲۲ سال سن دارد و دانش‌جوی دانشکده‌ی خبرنگاری در دانشگاه کابل است. او می‌گوید: «من بسیار خوش‌حالم که کشورهای مختلف، امکان ادامه‌ی تحصیل را برای من و دیگر دانش‌جویان دختر در افغانستان فراهم کرده‌اند؛ اما در شرایط فعلی رفتن به بورسیه‌ها ناممکن است؛ چون در قدم نخست نیاز به پاسپورت دارم که به دست آوردن آن به رویا می‌ماند.»
او در ادامه گفت که مشکل دوم همراه داشتن محرم برای خروج از کشور است؛ زیرا طالبان به همین بهانه تمام زنان را اسیر گرفته‌اند. او افزود که برای دریافت این بورسیه‌ها اقدام کرده‌‌است؛ اما متأسفانه طالبان زنان را از دسترسی به حقوق اولیه‌ی شان محروم کرده‌اند وبدونِ داشتن محرم، اجازه‌ی سفر را از فرودگاه کابل را به آنان نمی‌دهند.
سهاک تأکید کرد: «ما دختران افغانستان اجازه‌ی خروج از کشور را به تنهایی نداریم. ما نمی‌توانیم برای کسب تجربه کار کنیم؛ چون گرفتن کارمند زن در نهادها ممنوع شده‌است.»
پس از آنکه طالبان حضور دانش‌جویان دختر را در دانشگاه‌های کشور ممنوع اعلام کردند، شماری از کشورها مانند ایران، امریکا، قطر و ۱۸ دانشگاه در سراسر جهان، صدها بورسیه‌ی تحصیلی را برای دختران افغانستان اعلام کردند . شماری از این بورسیه‌ها از سوی بازرگانان امریکایی، قطر و امارات متحده‌ی عربی اعلام شده‌است.
یکی از دانش‌جویان یک دانشگاه خصوصی که نمی‌خواهد نامش در گزارش ذکر شود، در این باره می‌گوید: «براساس قوانینی که طالبان وضع کرده‌اند، دختران به تنهایی و بدون محرم نمی‌توانند، از یک ولایت به ولایت دیگر سفر کنند، چه برسد به اینکه بخواهند به خارج از کشور سفر کنند. با این شرایط دختران امیدی ندارند تا بتوانند برای ادامه‌ی آموزش به خارج از کشور بروند.»
چندی پیش، ندا محمد ندیم، سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان در پاسخ به انتقادها از بسته شدن دروازهی دانشگاه‌ها به روی دختران و زنان گفت که دانش‌جویان دختر، معیارهای پوشش اسلامی را رعایت نمی‌کردند و بدون همراهِ مرد در صنف‌های درسی حاضر می‌شدند و با دانش‌جویان پسر در یک صنف می‌نشستند و همچنین دختران بدون محرم از یک ولایت به ولایت دیگر سفر می‌کردند.
پس از بسته شدن دروازهی دانشگاه‌ها به روی دختران دانش‌جو، خواب‌گاه‌های خصوصی و دولتی نیز به روی این دانش‌جویان بسته شده‌است .
تصمیم طالبان مبنی بر ممنوعیت حضور دانش‌جویان دختر در دانشگاه‌ها، واکنش‌های شدیدی را در داخل و بیرون از افغانستان به همراه داشت و مقام‌های سازمان ملل متحد و شماری از کشورها از طالبان خواستند که در باره‌ی این تصمیم شان تجدید نظر کنند.
بستن دروازهی مکتب‌ها به روی دختران بالاتر از صنف ششم، ممنوعیت حضور زنان و دختران در دانشگاه‌ها و محل کار و همچنین وضع محدودیت‌هایی در برابر حضور زنان در مکان‌های عممومی نظیر پارک‌ها، باش‌گاه‌های ورزشی، حمام‌ها و دیگر مکان‌ها، از مواردی اند که از سوی طالبان انجام شده‌است.
