باوجود افزایش کمک‌ها برای خانواده‌های نادار در تخار، این خانواده‌ها از توزیع ناعادلانه‌ی این کمک‌ها شکایت دارند.
مسؤولان انکشاف دهات تخار می‌گویند که برای نزدیک به ۱۷ هزار خانواده‌ی نادار در مرکز شماری از ولسوالی‌های تخار کمک توزیع کرده‌اند. در همین حال، شماری از باشندگان نیازمند این ولایت از توزیع ناعادلانه‌ی این کمک‌ها شکایت دارند.
سمیع‌الله صمیمی، سخن‌گوی ریاست احیاء و انکشاف دهات طالبان در ولایت تخار می‌گوید که این کمک‌ها شامل آرد، برنج، روغن، نمک، نخود و غیره است که تاکنون برای ۱۷ هزار خانواده توزیع شده‌است.
او گفت که روندِ کمک‌رسانی به خانواده‌های نادار ادامه دارد و تاپایان سال روان به ۶۰ هزار خانواده کمک توزیع خواهد شد. با آنکه که این کمک‌ها بسنده نیست؛ اما می‌تواند تا حدی مشکلات خانواده‌ها را برطرف کند.
در همین حال، شماری از خانواده‌هایی که با بی‌کاری دست وپنجه نرم می کنند، از دست‌رسی به این کمک‌ها ابراز خوشی کرده؛ ولی می‌گویند: «رسیدن فصل سرما و کمبود موادغذایی آنها را نگران کرده‌است.»
این باشندگان می‌گویند که از یک‌طرف سردی زمستان و از طرف دیگر نبود کار و اشتغال، مردم را با چالش روبه‌رو کرده و اداره‌ی طالبان باید در این زمینه اقدام‌های جدی را انجام دهد.
از سویی هم، شمارِ دیگری از باشندگان نادار در ولایت تخار از توزیع ناعادلانه‌ی کمک‌ها توسط نهادهای امدادرسان شکایت کرده و می‌گویند تا به حال هیچ کمکی دریافت نکرده‌اند و در این فصل سرما در وضعیت بدِ زندگی قرار دارند. آنان می‌افزایند که کمک‌ها بربنیاد شناخت و واسطه توزیع می‌شود.
بی بی خدیجه، یکی از باشندگان شهر تالقان مرکز ولایت تخار می‌گوید: «هر روز می‌بینم که کمک توزیع می‌شود؛ اما برای ما تا به حال کمک نکرده‌اند. نمی‌دانم ما غریب نیستیم. شوهر ندارم، چهار طفل خُردسال دارم و در خانه‌های مردم کار می‌کنم. به مشکل روز خود را سپری می‌کنم؛ ولی هیچ مؤسسه‌ای تا حال به من کمک نکرده‌است.»
او در ادامه افزود: «نفرهای مؤسسه می‌آیند پیش وکیل‌های گذر و کلان‌های قوم لیست مردم غریب را می‌خواهند از پیش شان؛ اما آنها به جای دادن لیست مردم غریب، نام خود و اقارب خود را می‌دهند و کمک را می‌گیرند.»
پس از سقوط جمهوریت، مؤسسات امدادرسان به منظور کمک به افراد نیازمند در تمام ولایت‌های کشور مصروف فعالیت هستند؛ ولی شماری از باشندگان این ولایت‌ها، از توزیع کمک‌های این مؤسسات راضی نیستند.
محمدالله، یکی دیگر از باشندگان تخار در این باره گفت: «من هر روز از صبح تا شام با کراچی در خیابان‌ها میچرخم؛ ولی با وجود کمک بسیار، فقط یک‌بار کمک گرفته‌ام. کلان‌های قوم و افراد مؤسسه نام ما را به خاطر کمک گرفتند؛ اما تا هنوز هیچ کمکی به ما نکرده‌اند.» باشندگان نادار در تخار می‌گویند که اگر وضعیت به همین گونه پیش برود، آنان در زمستان پیشِ رو با دشواری‌های زیادی روبه‌رو خواهند شد.
