بادغیس، از شمار ولایت‌های غربی در افغانستان است که جنگل بزرگ طبیعی پسته را در خود جای داده‌است؛ جنگلی که سالانه میلیون‌ها افغانی درآمد برای باشندگان این ولایت به‌بار می‌آورد.
بربنیاد آمارها، سالانه از این جنگل کم و بیش از ۳۰ هزار تُن پسته به‌دست می‌آید.
اما امسال بازرگانان محلی این ولایت، از نبود بازار فروش برای این فرآورده در این ولایت شکایت دارند.
آنان می‌گویند که از سه سال به این‌سو، محصولات پسته‌ی این ولایت را که از مردم خريداری کرده‌اند، در انبار باقی مانده و بازار فروش برای آن‌ها نیست.
بازرگانان ولايت بادغیس هشدار می‌دهند که در صورت نبودن بازار فروش یا صادرات برای محصولات شان، این پسته‌ها در ذخیره خانه پوسیده و از بین می‌رود.
محمد ولی، بازرگان پسته در بادغیس که به‌دلیل نبود بازار، پسته‌ی زیادی در انبار او باقی مانده‌است، می‌گوید: «از چند سال به این‌سو، دولت به‌خاطر تهیه‌ی بازار فروش برای محصول ما توجهی نکرده و تحولات اخیر در کشور بر بازار فروش ما تأثیر منفی گذاشته‌است. اگر در آینده هم در این خصوص توجه نشود، تمام سرمایه‌ی ما نابود خواهد شد.»
جمعه گل، یکی دیگر از بازرگانان در بادغیس، با بیان این‌که باید همانند صدور جلغوزه با کشورهای مختلف قرارداد بسته شود و پسته‌ی بادغیس به‌کشورهای خارجی انتقال گردد، گفت: «اگر برای صادرات پسته اقدامی نشود، سرمایه‌ی افرادی که با این محصول سرو کار داشتند، از بین خواهد رفت.»
ایجاد دهلیز هوایی راهِ نجات پسته‌ی بادغیس
هم اکنون هر کیلوگرم «مغز پسته» در بازار شهر قلعه نو مرکز ولایت بادغیس، بین یک هزار تا یک هزار و ۲۰۰ افغاني خرید و فروش می‌شود؛ در حالی که این بها در سال گذشته، تا نزدیک به ۲ هزار افغانی می‌رسید.
آگاهان امور اقتصادی بر این باور اند که به‌خاطر ایجاد بازار فروش فرآورده‌ی پسته، باید نمایش‌گاه‌هایی برای معرفی این محصول ایجاد شود.
آنان می‌گویند که اگر قراردادهای بزرگ برای محصولات خشک‌بار افغانستان، به ویژه محصول پسته فراهم شود، می‌تواند مشکلات بزرگ اقتصادی کشور را برطرف کند.
عبدالجواد آخندزاده، سخن‌گوی وزارت صنعت و تجارت طالبان می‌گوید که این وزارت برای ایجاد بازار فروش، به‌‌تمام محصولات داخلی توجه داشته و هم اکنون صادرات ميوه‌های خشک افغانستان به‌بيرون از کشور جريان دارد.
او در ادامه افزود که صادرات پسته به‌خارج از افغانستان در ماه‌های گذشته نسبت به زمان مشابه، در سال گذشته افزایش را نشان می‌دهد.
بازرگانان ولایت بادغیس درحالی از نبود بازار فروش برای محصول پسته شکایت دارند که حکومت پیشین افغانستان، برای صادر کردن جلغوزه به‌خارج از کشور، دهلیز هوایی ایجاد کرده و نیز با کشور چين قرار داد بسته بود.
گفته می‌شود که در این اواخر، طالبان نیز با چین قرارداد صادرات جلغوزه را منعقد کرده‌اند؛ اما ظاهرن هنوز هم در مورد صادر کردن محصول پسته، برنامه‌ا‌ی روی دست نیست.
این درحالی است که محصول پسته‌ی بادغیس، هم اکنون یکی از راه‌های مهم کسب درآمد بیش‌تر باشندگان این ولایت است.
براساس آمارهای ارائه شده، ساحه‌ی جنگل پسته‌ی ولايت بادغيس در گذشته بیش از ۹۰ هزار هکتار زمین بوده است؛ اما به‌دلیل قطع درختان در سال‌های متمادی توسط ساکنان بومی مناطق، حالا این جنگل طبیعی ساحه‌ای، نزدیک به ۳۰ هکتار دارد.
به گفته‌ی باشندگان ولایت بادغیس، ساکنان اطراف جنگل طبیعی پسته، همه ساله از چوب این جنگل به‌حیث مواد سوختی استفاده می‌کنند. جنگل طبیعی پسته هم اکنون در ولسوالی‌های مقر، آب‌کمری، بالامرغاب، جوند و مقدار کمی از آن در ساحات و اراضی ولسوالی‌های دیگر ولایت بادغیس واقع شده‌است.
