توماس نیکلاسن فرستاده ویژه اتحادیه اروپا، در نشست روز سه شنبه در کمیته‌ی روابط خارجی این اتحادیه از تشکیل نشدن حکومت فراگیر در افغانستان ابراز نگرانی کرد و افزود که کشورهای همسایه‌ی افغانستان و بسیاری از کشورهای دیگر، خواهان ایجاد «حکومت فراگیر» در افغانستان استند.
او در ادامه گفت: «کشورهای همسایه و منطقه‌ی افغانستان، حکومت فراگیر می‌خواهند و از آن حمایت می‌کنند. شاهد هستیم که در اعلامیه‌ها و قطع‌نامه‌های مختلف، به آن اشاره شده‌است. ممکن است که تاجیکستان و ایران خواهان شنیده شدن صدای گروه‌های قومی و مذهبی مختلف مانند تاجیک‌ها، هزاره‌ها و شیعیان باشند.»
در همین حال، برخی از تحلیل‌گران سیاسی، ایجاد حکومت فراگیر در کشور را نیازِ جدی می‌دانند.
احمد شیرزی، تحلیل‌گر مسایل سیاسی بارومند است که: «ایجاد حکومت فراگیر در افغانستان، یک ضرورت مبرم است. خواست مردم افغانستان و تمام کشورهای دور و نزدیک و جامعه‌ی جهانی در ۱۵ ماه گذشته، ایجاد یک حکومت فراگیر بوده؛ چیزی که یقینن افغانستان به آن نیاز دارد. با تشکیل یک دولت فراگیر، نگرانی جامعه‌ی جهانی و کشورهای همسایه‌ی دور و نزدیک رفع می‌شود و کشور را از بحران خارج می‌کند.»
نورالله راغی دیپلمات پیشین کشور نیز می‌گوید که سیاست داخلی و خارجی طالبان، بزرگ‌ترین مانع فرا راه روابط افغانستان با جهان است.
او می‌افزاید: «موانع بر سر توسعه‌ی روابط طالبان با جهان را می‌توان در دو مورد خلاصه کرد؛ سیاست خارجی و سیاست داخلی این گروه. سیاست خارجی طالبان تا زمانی که ارزش‌ها حقوق و مقررات جهانی را نپذیرند و تا زمانی که یک حکومت فراگیر، مسؤول، پاسخ‌گو و قانون‌گرا را شکل ندهند، این فاصله کم نخواهد شد.»
بسته ماندن مکتب‌های متوسطه و لیسه‌های دختران در افغانستان، مورد دیگری بود که در کمیته‌ی روابط خارجی اتحادیه‌ی اروپا درباره‌ی آن بحث و تبادل نظر شد.
هیدربار، معاون دید‌بان حقوق بشر با اشاره به این‌که ۴۰۰ روز است که دختران افغانستان نتوانسته‌اند به‌مکتب بروند، گفت: «امروز افغانستان خطرناک‌ترین کشور جهان برای زنان است. هیچ کشوری در جهان نیست که دختران به گونهی سیستماتیک از تحصیل بر بنیاد جنسیت حذف شده باشند.»
در ادامه‌ی این جلسه، نماینده‌ی ویژه‌ی اتحادیه اروپا برای افغانستان، پشتیبانی از حقوق بشر، برداشتن گام برای انجام گفت‌وگو و ایجاد دولت فراگیر را کلید ثبات بلندمدت برای افغانستان و منطقه دانست.
با بازگشت طالبان به‌قدرت در افغانستان، این گروه محدودیت‌های زیادی بر سرِ راهِ زنان و دختران افغانستان وضع کرد؛ محدودیت‌هایی که تنها به‌زندگی اجتماعی آنان مربوط نیست و در مواردی زندگی خصوصی و گونهی پوشش آن‌ها را نیز هدف گرفته‌است.
