مهاجرت

فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ خواستار حمایت جهانی از مهاجران بازگشته از ایران شد

عکس از خانواده‌های مهاجر برگشته از ایران به افغانستان

فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر با تشدید اخراج مهاجران افغانستان از ایران، خواستار افزایش حمایت جهانی در این زمینه شده است.

این نهاد جهانی در بیانیه‌ای گفته است که از ماه جنوری سال جاری میلادی تا کنون، بیش از ۸۰۰ هزار مهاجر افغانستان از ایران به گذرگاه مرزی اسلام قلعه در غرب کشور بازگشته‌اند که از این میان تنها در ماه جون، بیش از ۱۳۷ هزار تن از طریق مرز اسلام قلعه وارد افغانستان شده‌اند که اغلب خسته و بدون غذا، آب یا سرپناه کافی بوده‌اند.

این نهاد تاکید کرده که با افزایش دمای هوا، منابع محدود و جوامع میزبان که برای مقابله با این شرایط تلاش می‌کنند، خواستار حمایت فوری برای تأمین نیازهای افراد تازه وارد است.

فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ می‌گوید که افغانستان پس از دهه‌ها درگیری، مشکلات اقتصادی و بلایایی طبیعی مانند زمین‌لرزه‌ها و سیلاب‌ها، در حال حاضر با مشکلات زیادی روبه‌رو است. در کنار بازگشت‌کنندگان از ایران، بیش از یک میلیون تن نیز از اواخر سال ۲۰۲۳ میلادی به این‌سو از پاکستان بازگشته‌اند که فشار بیش‌تری بر خدمات اساسی و سازمان‌های بشردوستانه وارد می‌‌کند.

الکساندر متئو، مدیر منطقه‌ای آسیا و اقیانوسیه در فدراسیون بین‌المللی صلیب سرخ و هلال احمر، که آخر هفته گذشته از مرز اسلام قلعه بازدید کرد، تأکید می‌کند: «این موضوع آن‌طوری که شایسته است مورد توجه قرار نگرفته است. این افراد فقط آمار نیستند؛ آنان مادران، پدران، فرزندان و خانواده‌هایی هستند که به کشوری باز می‌گردند که در حال حاضر با آزمایش‌های قابل توجهی روبه‌رو است. بسیار مهم است که ما با آنان با عزت و احترامی که شایسته آن هستند رفتار کنیم و از آنان در تلاش برای بازسازی زندگی خود حمایت کنیم.»

به گفته او، تعداد قابل توجهی از بازگشت‌کنندگان، افرادی هستند که مدت طولانی -برخی برای دهه‌ها- را در ایران یا پاکستان گذرانده‌اند. تصمیم آنان برای بازگشت تحت تأثیر چشم‌انداز حقوقی در حال تحولی است که بر آنان تأثیر می‌گذارد؛ همچنین شرایط اقتصادی چالش‌برانگیز و تنش‌های منطقه‌ای فزاینده‌ای که بر آن کشورها تأثیر می‌گذارد.

در این بیانیه آمده است که در مرز، خانواده‌ها دمای سوزانی را که اغلب به بالای ۴۰ درجه سانتی‌گراد می‌رسد، تحمل می‌کنند، در حالی که وسایل کمی را که می‌توانند بسته‌بندی کنند، در اختیار دارند. آنان زیر پتو سایه پیدا می‌کنند، در حالی که علائم سوء تغذیه در کودکان مشهود است و بسیاری از مادران فرسوده و مضطرب به نظر می‌رسند.