جنبش شنبه‌های ارغوانی که از سوی مریم معروف آروین، فعال حقوق زن، رهبری می‌شود، در بیانیه‌ای مدعی است که طالبان با ماهیتی ایدئولوژیک و ذاتاً ضد گفتگو، نه تنها اساساً تنوع اندیشه و انتقاد را برنمی‌تابد؛ بلکه منتقدان قلمی خود را حتی «واجب‌القتل» نیز می‌دانند.
این جنبش اعتراضی زنان گفته است که وجود چنین «منظومه فکری» طالبان که هیچ‌گونه تعهد یا باوری به اصلاح و تغییر واقعی ندارد، موجب شده است که سیاست «تعامل و گفتگو» با آنان طی نزدیک به چهار سال گذشته با شکست جدی مواجه گردد؛ شکستی که نقش مستقیم در وخامت روزافزون وضعیت زنان در افغانستان داشته و به تقویت بیش‌تر «روحیه سرکوب در درون طالبان» منجر شده است.
در بیانیه این جنبش، پیام اخیر رهبر طالبان به مناسبت عید قربان، نمونه آشکار چنین سیاستی خوانده شده است.
در این بیانیه آمده است: «با آن‌که هرگونه سفیدنمایی، توجیه یا تطهیر جنایات طالبان و امارت اسلامی طالبان که بر بنیاد آپارتاید جنسیتی، خشونت ایدئولوژیک، سرکوب ساختاری و انکار کامل حقوق انسانی، به‌ویژه حقوق زنان بنا نهاده شده است؛ نوعی هم‌دستی ایدئولوژیک با این گروه به شمار می‌رود که باید از منظر حقوق بین‌الملل و قوانین داخلی کشورها مورد پیگرد قانونی قرار گیرد؛ اما لابی‌گران طالبان، تعامل و گفتگو را به ابزاری تاکتیکی برای فریب، وقت‌کشی و تحکیم قدرت مطلقه طالبان مبدل کرده‌اند. آنان افغانستان را به‌سوی بن‌بست سیاسی و اجتماعی سوق داده‌اند.»
جنبش شنبه‌های ارغوانی می‌گوید تریبون‌دهی و دعوت از لابی‌گران طالبان نه تنها مشارکت غیرمستقیم در «جنایات» آن‌ها است؛ بلکه صراحتاً با تعهدات مندرج در منشور سازمان ملل متحد، اعلامیه جهانی حقوق بشر، کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان، قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد و سایر اسناد الزام‌آور بین‌المللی در تضاد قرار دارد؛ اسنادی که مشروعیت‌بخشی رسانه‌ای و سیاسی به گروه‌هایی مانند طالبان را نیز ممنوع می‌دانند.
زنان معترض در این جنبش ضمن درخواست پیگرد حقوقی و بین‌المللی تمامی نهادها و افرادی که به صورت مستقیم یا غیرمستقیم در حمایت، ترویج و مشروعیت‌بخشی به طالبان نقش داشته‌اند، خواهان منع هرگونه دعوت و حضور طالبان و «لابی‌گران آنان» در نشست‌ها و مجامع بین‌المللی، به‌ویژه در کشورهای اروپایی و غربی، هستند.
