مهاجرت

بلومبرگ: مهاجران افغانستان در پاکستان به دلیل ترس از بازگشت دست به خودکشی می‌زنند

بلومبرگ گزارش داده است که با تشدید اخراج مهاجران افغانستان از سوی دولت پاکستان، بسیاری از آنان در وضعیت بحرانی قرار گرفته‌اند و برخی حتا برای فرار از بازگشت به افغانستان تحت حاکمیت طالبان، به خودکشی متوسل شده‌اند.

براساس این گزارش، عثمان جنرال پیشین ارتش افغانستان که سال‌ها در کنار نیروهای بین‌المللی علیه طالبان جنگیده بود، ماه گذشته در شهر راولپندی پاکستان خود را حلق‌آویز کرده است.

او یکی از میلیون‌ها مهاجر کشور بود که پس از سقوط کابل در سال ۲۰۲۱ به پاکستان پناه برد و در حال حاضر با تهدید اخراج اجباری روبرو شده بود.

مقامات پاکستانی از آغاز ماه اپریل ۲۰۲۵، روند بازداشت و اخراج مهاجران کشور را شدت بخشیده‌اند.

این کشور تنها در ماه اپریل، بیش از ۱۰۰ هزار شهروند را از پاکستان اخراج کرده است.

این در حالی‌ است که از مجموع حدود سه میلیون مهاجر کشور در پاکستان، نزدیک به یک میلیون نفر هیچ مدرک قانونی اقامت ندارند.

در گزارش بلومبرگ آمده است که فشار بر مهاجران، از جمله زنانی که به دلیل فعالیت‌های اجتماعی و حقوق بشری هدف طالبان بوده‌اند، به شدت افزایش یافته است.

شهناز، فعال حقوق زن که پیشتر در مناطق روستایی افغانستان برای حمایت از حقوق زنان کار می‌کرده، در گفتگو با بلومبرگ از تهدیدهای مکرر طالبان پیش از فرارش گفته و تأکید کرده است: «بازگشت به افغانستان برای من و خانواده‌ام حکم مرگ دارد.»

طبق گزارش بلومبرگ، دولت پاکستان در جنوری سال جاری طرح سه‌مرحله‌ای اخراج مهاجران را اعلام کرد و با وجود اعتراض‌های نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی، تاکنون تغییری در این سیاست اعمال نکرده است.

گزارش همچنین به شرایط دشوار در مرز تورخم و شهرهای ترانزیتی اشاره کرده و می‌نویسد طالبان مدعی ایجاد شهرک‌هایی برای بازگشت‌کنندگان شده، اما این مناطق فاقد خدمات اساسی مانند آموزش و مراقبت‌های بهداشتی هستند.

بلومبرگ گفته است که بسیاری از شهروندان کشور ساکن پاکستان، به‌ویژه کسانی که در این کشور متولد شده‌اند، بازگشت به افغانستان را نه تنها خطرناک، بلکه غیرواقعی و شبیه به «تبعید به سرزمین بیگانه» توصیف کرده‌اند.

با این همه سازمان بین‌المللی مهاجرت هشدار داده است که بازگشت‌های اجباری بدون تضمین‌های لازم، می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری برای جان انسان‌ها و ثبات اجتماعی در هر دو کشور به‌دنبال داشته باشد.