کمیته سوید برای افغانستان در تحلیلی گفته است که با دور شدن توجه جهانی، جامعه مدنی افغانستان با چالشهای جدیدی مواجه شده و نیازمند تعهد مجدد برای حمایت است.
در این تحلیل آمده است که سالها تعامل بینالمللی ناسازگار، سازمانهای محلی را تحت فشار قرار داده است. برای اطمینان از اینکه حمایت مرتبط و پایدار باقی بماند، کمککنندگان باید در راهبردهای خود تجدید نظر کنند و به صدای شهروندان افغانستان در محل گوش دهند.
کمیته سویدن برای افغانستان برای جهان پیشنهاد کرده است: «اطمینان حاصل کنید که مشارکت بر اساس تعریف جامع جامعه مدنی و واقعیتهای افغانستان است. جامعه مدنی باید به تنهایی مورد حمایت قرار گیرد، نه اینکه صرفاً به عنوان یک ساختار اجرایی برای پیشبرد برنامههای خارجی در نظر گرفته شود.»
این نهاد بر پیشبرد مسئله حقوق زنان و دختران از طریق رویکردهای ایمن و محلی با حمایت از فضاهای پرشور فرهنگی و امن برای زنان و دختران تاکید میکند.
در این تحلیل خطاب به جهان و سازمانهای حامی آمده است: «مشارکتهای بلندمدت، انعطافپذیر و راهبردی، از جمله بازیگران غیررسمی و رسمی جامعه مدنی را که در جامعه شهری و روستایی افغانستان مشروع و پایهگذاری شده است، تقویت کنید.»
پس از سقوط رژیم نخست طالبان در سال ۲۰۰۱ میلادی، جامعه جهانی سرمایهگذاریهای قابل توجهی روی جامعه مدنی در افغانستان انجام داد. کمیته سویدن برای افغانستان میگوید که الگوی غالب آن زمان تعامل با سازمانهای غیردولتی مستقر در شهرها با مسئولیتپذیری و نمایندگی کمی در جامعه افغانستان بود. در حالی که سازمانهای غیردولتی در ارائه خدمات به جوامع محروم در سراسر افغانستان حیاتی بوده و هستند. تعریف محدود جامعه مدنی که اغلب فاقد ریشههای عمیق در بافت، سنت و تاریخ افغانستان است، به معنای حذف و تضعیف دیگر مظاهر جامعه مدنی است.
در این تحلیل آمده است که در حال حاضر، طالبان با افزایش مالیات، کنترول، بوروکراسی و محدودیت امکانات زنان برای اشتغال و عضویت در ارگانهای منتخب، موضعی انتقادی در قبال سازمانهای غیردولتی بینالمللی اتخاذ میکند. سازمانهای جامعه مدنی افغانستان، بهویژه سازمانهای حقوق زنان، با کاهش فضا و سرکوب شدید مواجه هستند. در عین حال، کاهش قابل توجهی در همکاریهای انکشافی بینالمللی با افغانستان وجود دارد که مهمترین آن کاهش کمکهای انکشافی توسط دولت ایالات متحده است، اما نه محدود به آن.
این نهاد استدلال کرده است که بازتاب انتقادی رویکردهای گذشته و تغییرات زمینهای جاری و جریانهای مالی، جهان را وادار میکند تا در مورد چگونگی حمایت از جامعه مدنی افغانستان دوباره فکر کند. فرصتی برای بررسی مجدد تعامل وجود دارد تا اطمینان حاصل شود که با شرایط فعلی مرتبط است و به طور مؤثر از یک جامعه مدنی مشروع، محلی و پایدار در افغانستان حمایت میشود.