کمیته مدافعان حقوق بشر افغانستان در بیانیه‌‌ای گفته است که خودسوزی عابده، زن جوان در غور نشان از ساختار «خشونتو ستم جنسیتی» در افغانستان است و آن را محکوم می‌کند.
این مدافعان حقوق بشر می‌گویند که گفته می‌شود این زن با یکی از اعضای طالبان مجبور به ازدواج شده بود و سپس ناتوان از فرار از «ضربه و زور» به زندگی خود پایان داد. آمو تا کنون نتوانسته این مورد را به گونه مستقل تایید کند.
در بیانیه این مدافعان آمده است که زنان در طول تاریخ تحت هنجارهای مردسالارانه، قبیله‌ای و سنتی در افغانستان رنج برده‌اند و «حاکمیت طالبان آن را تقویت کرده است».
از طرفی هم مدافعان حقوق بشر در این بیانیه می‌گویند که حاکمیت طالبان به‌ویژه در مناطق روستایی کشور باعث افزایش سوءاستفاده از قدرت شده و فرماندهان آنان بی‌آنکه مجازات شوند، «زنان و دختران را با زور به نکاح خود در می‌آورند».
این مدافعان افزوده‌اند: «طالبان مسئول جنایات مبتنی بر جنسیت نظام‌مند، از جمله ازدواج‌های اجباری هستند.»
در این بیانیه از جهان خواسته شده که تعامل با طالبان بی‌درنظرداشت حقوق بشر نباید عادی کند و باید تعهدات روشن و قابل اجرا برای حمایت از حقوق زنان و حقوق بشر را به طور گسترده عملی کنند.
منابع محلی به آمو پیش از این گفتند که دختری به نام عابده، باشنده ولسوالی تیوره ولایت غور، در نتیجه خشونت خانوادگی خودش را آتش زد و به زندگی‌اش پایان داد.
به گفته منابع، عابده حدود چهار سال پیش با مردی به نام محمد عظیم از همان ولسوالی ازدواج کرده بود. هرچند هنوز روشن نیست که آیا همسر او عضو طالبان بوده یا خیر، اما منابع می‌گویند که مشکلات خانوادگی علت اصلی این رویداد بوده است.
مرگ عابده با واکنش‌های گسترده فعالان حقوق بشر و حقوق زنان در شبکه‌های اجتماعی مواجه شده است. شماری از این فعالان با راه‌اندازی کارزاری با شعار «من صدای عابده هستم» خواستار توجه بیش‌تر به خشونت‌های خانوادگی و وضعیت زنان در کشور شده‌اند.
این رویداد در حالی رخ می‌دهد که پس از تسلط دوباره طالبان بر افغانستان، زنان و دختران به شکل چشمگیری از حقوق اساسی خود محروم شده‌اند.
