گلف از جمله بازی‌های اشرافی است که خاستگاه آن به خاندان شاهی اسکاتلند در قرن شانزده میلادی بر می‌گردد. این بازی سالیان متمادی یکی از سرگرمی‌های دربارهای شاهی و اشراف و صاحبان املاک و سرمایه بود. اما از اواسط قرن بیستم دربین سیاستمداران و زمامداران غربی به عنوان یکی از ابزارهای دیپلماسی در آمد، چنان‌که اکثریت باور دارند که ایزنهاور (Eisenhower)، بنیان‌گذار «گلف دیپلماسی» (Golf Diplomacy)،که بین سال‌های (۱۹۵۳-۱۹۶۱) رئیس‌جمهور امریکا بود، می‌باشد.
موصوف برای برخی مذاکرات غیر رسمی با زمامداران متحد غربی و عربی‌اش از جمله با چرچیل نخست‌وزیر انگلستان، شاه سعود بن عبدالعزیز پادشاه وقت عربستان، رابرت منزیز نخست‌وزیر استرالیا، الیزابت ملکه انگلستان و نوبو سکه نخست‌وزیر آن زمان جاپان، در ضمن بازی‌های گلف برای نزدیکی و تحکیم روابط مذاکراتی انجام داد که دست آوردهایی نیز در قبال داشت.
در زمره رئیسان جمهور امریکا، بارک اوباما نیز در میدان‌های گلف با برخی از سران جهان تعاطی افکار نمود. اما دونالد ترمپ در دوران اول ریاست جمهوری‌اش (۲۰۱۷-۲۰۲۱) که از علاقمندان این بازی است نیز در میدان‌های گلف از سیاسیون داخلی و اعضای گانگرس در مسایل مربوط به امور کشورداری‌اش دید و بازدید می‌کرد و مهمانان «کلاس بلند» بین‌المللی، از جمله با شینزو آبه، نخست‌وزیر جاپان، محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان و اسکات موریسون نخست‌وزیر، ملاقات‌هایی داشت. در این میان، بازی در میدان‌های گلف باعث آغاز صفحه جدید در مناسبات استراتیژیک در روابط بین جاپان و امریکا را به همراه داشت.
حالا که اینک باز ترمپ ۷۸ ساله برای بار دوم وارد قصر سفید می‌گردد، دیده شود که آیا انرژی و شوق بازی گلف هنوز هم در او وجود خواهد داشت، و آیا باز هم از میدان‌های گلف به حیث ابزار دیپلماسی برای پیشبرد اهداف راهبردی سیاست داخلی و خارجی خود بهره خواهد گرفت و یا خیر؟
همچنین آیا ترمپ علاقمندان جدید و نو اموری را به میدان گلف دیپلماسی دعوت و جذب خواهد کرد یا خیر؟
آن‌چه مهم است این است که آیا ترمپ علاقمندان جدیدی چون طالبان را که با بازی گلف آشنا نیستند، به این میدان‌ها علاقمند خواهد ساخت، و از آن‌ها دعوت به این مکان خواهد کرد یا خیر؟ و یا این‌که ترمپ از رهبران طالبان در قصرها و محلات تفریحی دیگر رئیس‌جمهوری امریکا چون کمپ دیوید استقبال خواهد نمود. چنان‌که بعد از امضای معاهده دوحه (۲۹ فبروری ۲۰۲۰) که بین امریکا و طالبان در امضاء شد، ترمپ در ضمن بیاناتی اظهار داشت که از ملا برادر، رئیس هیئت مذاکره‌کننده طالبان، در دوحه در کمپ دیوید استقبال خواهد نمود.
از سوی دیگر، آیا ترمپ با متحدان راهبردی‌اش در میدان‌های گلف تصمیم خواهد گرفت که یک بار دیگر به طرف افغانستان رو آورد و تیوری‌های میدان گلف را در میدان افغانستان بطور عملی بر ضد طالبان به کار برد؟ زیرا تجربه ترمپ مبین این است که کمتر به ملاحظه رسیده که موصوف دارای پالیسی مدون برای اهداف استراتیژیک در سیاست‌هایش بوده باشد. بنا بر این، دور از انتظار نیست که هر یک از این گزینه‌ها را انتخاب و در راه تطبیق آن اقدام ورزد.
نصرالله ستانکزی آگاه مسایل سیاسی و بین المللی و استاد پیشین دانشکده حقوق و علوم سیاسی در دانشگاه کابل است.
مسئولیت محتوای مقاله‌هایی که در بخش دیدگاه وب‌سایت آمو منتشر می‌شوند به دوش نویسندگان آن است.
