در دو سال گذشته خشکسالی در افغانستان سبب شده که بسیاری از شهروندان کشور با یک بحران جدی روبرو شوند.
یافته‌های رویترز نشان می‌دهد که ادامه این اوضاع سبب به میان آمدن یک بحران انسانی در افغانستان خواهد شد.
در دل گرمای سوزان نهر شاهی ولایت بلخ، عبدالاحد همراه با همکارانش در نبود آب در مجادله میان کار و زنده ماندن هستند.
این کشاورز ۵۵ ساله می‌گوید در گذشته که دغدغه خشکسالی نبود از ۹ جریب زمین‌اش بیش از دو میلیون افغانی درآمد داشت، اما حالا توان پرداخت مزد کارگرانش را هم ندارد.
عبدالاحد کشاورز در ولایت بلخ در این باره می‌گوید: «در گذشته ما از همین زمین پنج تا شش هزار سیر گندم می‌گرفتیم، امسال ۳۵ سیر گندم گرفتیم.»
او ادامه داد که در نبود آب بسیاری از کشاورزان این روستا از کشاورزی دست کشیده‌اند، اما او گزینه‌ی دیگری جز ادامه کارش ندارد.
عبدالاحد خاطرنشان کرد: «سه سال می‌شود که کاملا خشکسالی است و دریاها و چاه‌ها خشک شده‌اند؛ آب نیست و حتا آب برای خوردن نیست.»
اکنون پیدا کردن لقمه نانی برای خانواده ۱۵ نفری او بزرگترین چالش برای عبدالاحد شده است. کسی که در گذشته دسترخوانی با خوراک‌های مناسب در خانه‌اش پهن می‌شد، اما امروز اگر میوه زمین‌هایش نباشد، خوراک بسنده برای خانواده‌اش ندارد.
عبدالاحد ادامه داد: «قبلا روز دو بار، سه بار گوشت و پلو می‌خوردیم، اما حالا دو تا سه سال می شود که همین میوه‌های زمین‌هایم و آب و نان را می‌خوریم.»
این داستان یکی از کشاورزانی بود که آثار خشکسالی بر زندگی و کار و بارش به تصویر کشیده شد، اما عبدالاحد تنها نیست و این داستان مشابه تمامی کشاورزان در افغانستان است.
در دو سال پسین تنها کشاورزان هم نه، بل سایه خشکسالی و نبود آب بر تمامی شهروندان افغانستان پهن شده است.
زینب؛ باشنده بلخ گفت: «بسیاری از چاه‌ها خشکیده‌اند و ما آب نداریم، خواست ما این است که چاه‌های بیشتری حفر شوند تا به مشکلات مردم رسیدگی شود.»
نگرانی‌ها در نبود آب و افزایش خشکسالی در کشور در حالی افزایش یافته‌اند که برنامه جهانی خوراک هشدار داده است که بیش از ۱۵ میلیون شهروند افغانستان با ناامنی شدید غذایی روبرو هستند که از این میان نزدیک به سه میلیون آن در یک وضعیت اضطراری قرار دارند.
