شاخص جهانی حقوق کودک گزارش داده است که افغانستان یکی از بدترین کشورها در زمینه‌ی حقوق کودکان است.
در این گزارش آمده است که افغانستان، در میان ۱۹۳ کشور بدترین کشور برای کودکان است.
یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که کودکان در افغانستان از نظر، زندگی، دسترسی به آموزش و مراقبت‌های بهداشتی در وضعیت خوبی قرار ندارند.
شاخص جهانی حقوق کودک هم‌چنان می‌گوید که ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیردولتی، اثر منفی بر فعالیت‌های پشتیبانی از کودکان گذاشته است.
شفیق ۱۰ ساله یگانه نان‌آور خانواده‌ی ۹ نفری است که در شهر هرات زندگی می‌کند.
او می‌گوید: «از بام تا شام کفش رنگ می‌کنم و روزانه ۵۰ افغانی که تنها پول پنج قرص نان می‌شود در‌آمد دارم.»
کودکان دیگری هم نیز به علت فقر و مشکلات اقتصادی ناگذیر شده‌اند در جاده‌های شهر هرات کار شاق انجام دهند یا دست به تکدی‌گری بزنند.
نزدیک به دو سال از بازگشت دوباره‌ی طالبان به افغانستان می‌گذرد؛ در این مدت سیاست‌های دو پهلوی طالبان فقر را به اوج خود رسانده است.
در روزهای نخست تسلط طالبان بر افغانستان، بیشتر زنان از کار در نهادهای حکومتی منع شدند و این موضوع سبب شد تا زنان که سرپرست خانواده بودند سرپرستی را به شانه‌های کوچک کودکان شان بگذارند.
شاخص جهانی حقوق کودک هم‌چنان می‌گوید که ممنوعیت کار زنان در نهادهای غیردولتی، اثر منفی بر فعالیت‌های پشتیبانی از کودکان گذاشته است.
در این گزارش همچنین آمده است که افغانستان، چاد و سودان جنوبی بدترین کشور های جهان برای کودکان استند.
پیش از این صندوق پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) گفته بود که در افغانستان از هر پنج کودک، یک کودک مجبور است کار کند.
