تا کم‌تر از ۲۰ روز دیگر، سال تحصیلی جدید در افغانستان آغاز می‌شود و دخترانی که چشم به راه باز شدن مکتب هستند، اکنون در بیم و امید به سر می‌برند.
مقام‌های سازمان ملل متحد و شماری از کشورها، به ویژه امریکا، از طالبان خواسته‌اند که دروازه‌ی مکتب‌ها را به روی دختران باز کنند.
امینه محمد، معاون دبیر کُل سازمان ملل متحد از کشورهای جهان خواسته‌است تا زنان در افغانستان را در بخش آموزش کمک کنند و برای تأمین حقوق آنها در کشور متحد بمانند.
محمد گفت: «جامعه‌ی جهانی باید به همبستگی خود برای رسیدگی به نیازهای فوری آموزشی و حقوق دختران افغانستان ادامه دهد. نیاز است که با این دختران همبستگی داشته باشیم و صدای آنان را بلند کنیم که آنان تنها نیستند.»
او ادامه داد: «ما هم‌چنان به تأمین مالی به منظور دست‌رسی به آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، غذایی و سایر خدمات ضروری ادامه می‌دهیم.»
در همین حال، رییس کمیته‌ی وضعیت زنان سازمان ملل متحد، محروم ماندن دختران از آموزش را مایه‌ی تأسف می‌داند و می‌گوید که حتا آموزش دیجیتالی بانوان در افغانستان دشوار است.
ماتو جوینی، نماینده‌ی دایم جمهوری افریقای جنوبی در سازمان ملل متحد و رییس کمیته‌ی وضعیت زنان در این باره گفت: «آنچه در افغانستان اتفاق می‌افتد، مایه‌ی تأسف است. وقتی در مورد آموزش دیجیتال صحبت می‌کنیم، چگونه مطمین شویم که دختران آموزش دیجیتال را و آموزش محاسباتی دریافت می‌کنند تا بتوانند به طور معناداری در دنیای دیجیتال اشتراک کنند؟ در بخش‌های دیگر ما با وضعیتی مواجه شدیم که حتا وجود ندارد؛ بنابراین آموزش برای دختران بسیار سخت است.»
پس از بازگشت طالبان به قدرت در اگست سال ۲۰۲۱ ، محدودیت‌ها بر بانوان گام به گام وضع شد و محرومیت از آموزش دختران بالاتر از صنف ششم، ممنوعیت تحصیل دختران در دانشگاه‌ها و جلوگیری از فعالیت زنان در مؤسسه‌ها، بخشی از این محدودیت‌ها است.
در همین حال، شماری از دانش‌آموزان دختر می‌گویند که زندگی بدون آموزش برای شان معنا ندارد.
این دختران از طالبان می‌خواهند که در سال جدید تعلیمی، به محدودیت بانوان در آموزش پایان دهند.
سودابه، دانش‌آموز صنف یازدهم گفت: «زیادتر از یک‌سال را بدون مکتب گذراندیم، بسیار سخت است. تمام امید ما سال جدید است که می‌آید. می‌خواهیم مکتب برویم؛ ما را ناامید نکنید.»
مُحسنه صبور، یکی از آموزگاران نیز با انتقاد از سیاست‌های طالبان درباره‌ی منع آموزش دختران گفت: «ممنوعیتِ آموزش دختران بالاتر از صنف ششم در مکاتب، پیامدهای ویران‌گر برای دختران، خانواده‌ها و کشور خواهد داشت. هر روز میلیون‌ها دختر فرصت‌ها و رویاهای خود را از دست می‌دهند.»
او با اشاره به اینکه بزرگ شدن آنها بدون آموزش وحشت‌ناک خواهد بود، خاطرنشان کرد که شایسته نیست که نیمی از جامعه از آموزش و پرورش محروم باشند. او افزود: «پایه و ستون جامعه‌ی ما اطفال و جوانان هستند. وقتی ستون درست نشود، هویدا است که جامعه‌ی ما از هم می‌پاشد. باز نشدن مکاتب به روی دختران، سبب مهاجرت هزارها خانواده به کشورهای همسایه شده‌است.»
سال آموزشی جدید تا کم‌تر از بیست روز دیگر آغاز می شود؛ اما تا حال، طالبان درباره‌ی بازگشایی مکتب‌های متوسطه و لیسه‌ی دختران چراغ سبز نشان نداده‌اند و ده‌ها هزار دختر واجد شرایط مکتب رفتن، در بی‌سرنوشتی به سر می‌برند.
