با سقوط جمهوریت، نظامیان کشور کار شان را ازدست دادند، شماری از آنان به کارهای شاق رو آوردند، و برخی هم برای نجات جان شان به کشورهای همسایه پناه بردند.
در این میان، شمار زیادی از آنان بانوانی هستند که تنها نان‌آور خانواده‌های شان بودند اما اکنون خانه نشین شده اند.
شگوفه، نام مستعار، در حکومت پیشین، افسر ارتش بود. این بانوی ۲۸ ساله مادر سه فرزند است.
همسرش عضو نیروهای پولیس در حکومت پیشین بود.
شگوفه که نمی خواهد نامی از همسرش در این گزارش گرفته شود می‌گوید سه ماه پیش از فروپاشی نظام جمهوری، همسرش در جنگ با طالبان در لوگر جان باخت.
اکنون شگوفه پس از فروپاشی نظام جمهوری بیکار شده است و حتا پیدا کردن لقمه نانی برایش دشوار است.
شگوفه در خانه‌ای با کرایه ماهانه ۳۶۰۰ افغانی زندگی می‌کند.
به گفته او، نزدیک به یک سال است که کرایه خانه اش را پرداخت نکرده است.
مالک خانه به او گفته است تا هنگامیکه کرایه خانه را پرداخت نکرده، نمی تواند از این خانه کوچ کند.
شگوفه می گوید: «ازدست دادن همسرم برایم خیلی سخت بود ، او برایم یک رفیق خوب بود همسنگرم بود هم دگر را بهتر درک میکردیم بعد از شهادت او تمامی مسوولیت های خانواده بدوش من سپرده شد ، من باید برای کودکانم مبارزه میکردم ، معاش که من می‌گرفتم تاحد زیادی مشکلاتم را رفع میکرد اما چند وقت بعد نظام سقوط کرد و حالا درمیدان خدا ماندیم.»
شگوفه که سال‌ها آموزش نظامی دیده است اکنون در همه روزه به خانه‌های همسایه‌هایش رفته و در بدل ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی برای آنان لباس‌شویی می‌کند.
می‌گوید با پولی که از این کار به دست می‌آورد تنها می‌تواند برای کودکانش نان تهیه کند.
او می‌افزاید: «با این پول چی کنم، نان خشک بگیرم و یا کرایه خانه؟ در هرماه یک طفلم مریض می‌شود. برای تدوای این ها خیلی لوازم خانه را فروخته‌ام، هیچ چیز در خانه هم نمانده است.»
شمار زنان در چارچوب نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان در حکومت پیشین به پنج هزار زن در سه ارگان امنیتی، وزارت دفاع، داخله و ریاست امنیت ملی افغانستان فعالیت داشتند.
آمار دقیقی از زنان نظامی که پس از روی کار آمدن طالبان بازداشت، ناپدید یا کشته شده اند وجود ندارد. وزارت داخله طالبان یک ماه پیش با پخش یک نوار تصویری گفت که ۱۰۰ پولیس زن در چارچوب ریاست امن و نظم عامه این وزارت کار می‌کنند.
