شماری از آرایش‌گران زن در کابل که روزگاری کار و بارشان رونق داشت، حالا با حاکمیت طالبان کار شان محدود شده و مشتری‌های خود را از دست داده‌اند.
در بخشی از شهر نو و قلعه‌ی نجارها در شهر کابل که مرکز آرایش‌گاه‌های مُدرن در پایتخت است، همه آرایش‌گران در رقابت با هم، برای آرایش و زیبایی زنان کار می‌کنند و از این طریق، هزینه‌ی زندگی خود و کارمندان شان را تأمین می‌کنند.
اما پس از تسلط دوباره‌ی طالبان بر کابل، کار و بار این آرایشگاهها حالت دیگری به خود گرفته و اکنون فعالیت بیشتر این مکان‌ها کمرنگ شده و مشتری اندکی دارند.
سوما محمدی که در گوشه‌ای از شهر نو کابل دکان آرایش‌گری دارد، می‌گوید که سال‌های متمادی در بخش زیبایی زنان کار می‌کند؛ اما پس از حاکمیت طالبان کار و بارشان مانند گذشته پُر زرق و برق نیست و اکثر مشتریان شان به خارج از کشور رفته‌اند.
او می‌گوید: «قبلن نزدیک به ۱۰ شاگرد داشتم؛ ولی حالا به‌دلیل نبود مشتری و چالش‌های اقتصادی، این تعداد کاهش یافته‌است. بعضی از ماه‌ها چون مشتری نداشتیم، نتوانستیم کرایه‌ی دکان را پرداخت کنیم.»
رخسار، یکی دیگر از آرایش‌گران در شهر کابل که در بخش زیبایی زنان در خارج از کشور آموزش دیده‌است، می‌گوید: «مانند گذشته نه مشتری دارم و نه هم امنیت کاری. با آنکه قیمت‌ها را کم کرده‌ایم؛ اما باز هم مشتری نداریم و تمام خرج زندگی نیز از همین کار به‌دست می‌آید.»
او در ادامه با نگرانی گفت که شایعه‌هایی را می‌شنود که مبادا در ادامه‌ی محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان، آرایش‌گاه‌های زنان بسته شوند؛ زیرا شیرازه‌ی اقتصادی آنان وابسته به فعالیت در همین آرایشگاهها است.
مریم، یکی از باشند‌گان کابل می‌گوید: «مردم مثل سابق زیاد به آرایش‌گاه مراجعه نمی‌کنند؛ چون وضعیت اقتصادی آنان خوب نیست و از سوی دیگر وضع محدودیت‌ها از سوی طالبان، در دل برخی از زنان ترس ایجاد کرده‌است.»
این در حالی است که چندی پیش مأموران امر به‌‌معروف طالبان، شماری از مالکان آرایش‌گاه‌های مردانه را از تراشیدن ریش و اصلاح موی با مُدل های مختلف منع کرده بودند و برای شان گفته شده بود که اگر از فرمان شان سرپیچی کنند، دکان‌های شان را خواهند بست.
طالبان در نخستین روزهای حضور خود در اگست ۲۰۲۱ در کابل، اقدام به مخدوش کردن پوسترها و بنرهای تبلیغاتی آرایش‌گران و تصاویر آرایش شده‌ی زنانی که لباس عروس به تن داشتند، کردند.
