شماری از کارکنان نساجی پلخمری ولایت بغلان، در گفتوگو با تلویزیون آمو میگویند که بدون آگاهی قبلی، خانههای شان در ساحهی ششصد کوتی شهرِ پلخمری که مربوط شرکت نساجی میشود، از سوی طالبان تخریب شدهاست.
این کنارکنان میگویند که از چند دهه بدینسو، در این خانهها زندگی میکنند و حالا ناگزیر استند تا خانههای شان را ترک کنند.
یکی از باشندگان محل که از ترس طالبان نمیخواهد نامش در گزارش نشر شود، میگوید که از دوماه بدینسو، طالبان تخریب خانهها را آغاز کردهاند و نزدیک به ۶۰ خانه تااکنون تخریب شدهاست. وی میگوید که «دو ماه شد شهر را تبدیل بهشهرهایِ سوریه کردهاند.»
او میافزاید:« چندینسال است در این خانه زندگی میکنم، در این مدت هیچ حکومتی ما را از خانههای ما بیرون نکرد؛ اما حال طالبان خانهی ما را ویران کردند و مجبور شدم تا کوچ کنم، حالا در یک خانهی کهنه زندگی میکنم.»
نور آغا، باشندهی ششصد کوتی میگوید که پدرش کارمند شرکت نساجی پلخمری بوده و مدت ۴۷ سال در این خانه زندگی کردهاند؛ ولی حالا خانهاش از سوی طالبان تخریب شدهاست.
وی در ادامه گفت:« چند تن از بزرگان نزد والی طالبان رفتند که تا بهار برای ما وقت داده شود؛ اما والی گفته این امر رئیسالوزرا است و باید تطبیق شود.»
فرزانه، که پدرش کارمند نساجی است، میگوید که خانهی شان در ساحهی ششصد کوتی از سوی شهرداری طالبان تخریب شدهاست.
او علاوه میکند:« بدون سرپناه هستیم و در وضیعت بد اقتصادی قرار داریم، پدرم ششهزار افغانی تنخواه دارد، نمیدانم با این تنخواه مصارف خانواده را تیهه کنیم یا کرایهی خانه را بدهیم.»
محمد، باشندهی این ساحه میگوید که خانهی شان پنج اتاق داشت که چهار اتاقش را شهرداری بهنام ساحهی سبز تخریب کرده و حالا بدون سرپناه ماندهاند.
محمد گفت:« خیلی از باشندهگان محل به شمول خودم مجبور شدیم کوچ کنیم، اکنون با خانوادهام در خانههای بدون در و دروازه از ناچاری زندگی میکنیم. حیرانم که با ششهزار افغانی معاش، کرایهی خانه را پرداخت کنم یا مصارف خانواده را تأمین نمایم.»
خواستیم دیدگاهِ طالبان را در مورد این گزارش داشته باشیم؛ اما بلال کریمی معاون سخنگوی طالبان حاضر به پاسخدهی نشد.
شرکت نساجی پلخمری در ۱۳۲۱ هجری-خورشیدی و در زمان حکومت محمد ظاهرشاه با ۱۱۳۰ منزل مسکونی در شهر پلخمری ولایت بغلان ساخته شد که در آن زمان ۷۰۰۰ کارگر داشت.
این شرکت بهگونهی تدریجی فعالیتش پس آن کاهش یافت که در سالهای گذشته این شرکت ۳۰۰۰ کارگر و ۱۰۸۰ دستگاهِ فعال داشت که در یک شبانه روز بیشتر از یکصد هزار متر تکه تولید میکرد.
در سال ۱۳۹۲ رسانهها گزارش داده بودند که رئیس جمهور کرزی طی فرمانی گفته بود که کارکنان نساجی که بیشتر از دوازده سال در این شرکت کار کرده باشند، خانههای نساجی به آنان داده شود.