هم‌زمان با فرا رسیدن زمستان و خطر بسته شدن راه‌های مواصلاتی ولسوالی‌ها به شهر فیض‌آباد مرکز ولایت بدخشان، باشندگان ولسوالی‌های سرحدی این ولایت، از نبود مواد ذخیره‌ای برای روی‌دادهای حالت اضطرار ابراز نگرانی می‌کنند.
شماری از باشندگان ولسوالی‌های دور دست بدخشان می‌گویند که همه ساله با آمدن فصل سرما، یکی از مشکلات کلان ساکنان ولسوالی‌های دور دست بدخشان، بندش راه‌های مواصلاتی این ولسوالی‌ها به‌مرکز ولایت است.
به‌گفته‌ی آنان، همه ساله با بند شدن راه‌های مواصلاتی ناشی از برف‌باری‌ها، برای چندین ماه ارتباط آنان با مرکز و سایر نقاطِ این ولایت قطع می‌شود.
گفته می‌شود که راهِ شماری از ولسوالی‌ها حتا تا شش ماه مسدود می‌ماند که غیر از راه هوایی، از طریق زمین، دست‌رسی به آن مناطق ناممکن خواهد بود.
حبیب الرحمان یکی از باشندگان ولسوالی نسی و از دانش‌جویان دانشگاه بدخشان می‌گوید: «هر سال به‌خاطر برف‌باری، راه‌های ولسوالی ما بند می‌شود و ما برای کمک در مواقع لزوم، با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم. در زمستان مشکلات ما بیش‌تر می‌شود؛ اما در فصل‌های دیگر هم، خرابی جاده باعث افزایش حوادث ترافیکی می‌شود.»
او ادامه می‌دهد: «به‌دلیل این‌که راه خراب است، ما در فصل‌های سرد مجبور هستیم برای آمدن به فیض‌آباد، نزدیک به ۴ هزار افغانی کرایه بدهیم. به‌همین دلیل، دو سال است که به‌خانه نرفته‌‌ام.»
این باشندگان می‌گویند که بسته بودن راه‌ها در بلند رفتن قیمت مواد خوراکی اثرگذار است و باید نهادهای امدادرسان و مسؤولان مربوط هم برای پاسخ‌دهی به حالات اضطرار در این مناطق، تدابیری اتخاذ کنند.
حکومت‌های پیشین برای رسیدگی به‌مشکلات مردم از قبل ذخایر راه‌بردی مواد غذایی و غیر غذایی را به‌هدف پاسخ‌دهی به روی‌دادهای احتمالیِ طبیعی در شماری از این ولسوالی‌ها به‌گونه‌ی زون‌وار ایجاد نموده بودند و برای رسیده‌گی به مشکلاتِ بهداشتی مردم از طریق همکاری‌‌های مرزی با تاجیکستان، عمل می‌کردند.
باشندگان ولسوالی‌های مرزی بدخشان می‌گویند، اکنون که مواد در ذخایر راه‌بردی ولسوالی‌ها وجود ندارد و مرزهای تاجیکستان به‌روی ساکنان مناطق مرزی در پی تحولات پسین و تنش‌های سیاسی بسته شده‌است، تا حال طالبان برنامه‌ی بدیل و راه‌کارِ مشخصی برای رسیده‌گی به‌مشکلات مردم به‌مواد اولیه و خدمات بهداشتی، روی‌دست ندارند.
عبدالحی، یکی از باشندگان ولسوالی مای‌می بدخشان می‌گوید: «بند شدن راه‌ها در زمستان و خرابی سرک‌ها ما را با مشکلات زیادی مواجه می‌سازد. من چند عضو خانواده‌ام، به‌شمول همسرم را در این حوادث از دست داده‌ام. من این روی‌داد دل‌خراش را فراموش نمی‌کنم. این اولین روی‌داد دل‌خراش زندگی من نبود. ما سال‌ها است که در اثر خرابی سرک، عزیزان خود را از دست می‌دهیم.»
معزالدین احمدی، رئیس اطلاعات و فرهنگ طالبان در بدخشان، در پاسخ به این پرسش که طالبان چه برنامه‌ای برای ولسوالی‌های مرزی بدخشان در فصل زمستان دارند؟ خالی بودن ذخیره خانه‌های موادغذایی را می پذیرد و می‌گوید که مؤسسه‌های خارجی مقیم این ولایت وعده داده‌اند که به‌زودی کمک‌هایی را به‌ولسوالی‌های دور دست انجام می‌دهند.
وی می‌افزاید: «۲۷ ولسوالی ولایت بدخشان را به‌هشت زون تقسیم کرده‌ایم و با رسیدن موادغذایی در این زون‌ها، مشکلات بزرگِ ناشی از روی‌دادهای احتمالیِ طبیعی حل خواهد شد.»
این در حالی است که همه ساله بارش برف در بدخشان، سبب بندش راه ۱۲ ولسوالی این ولایت می‌شود و با این بندش، باشندگان شماری از ولسوالی‌های آن، با مشکلاتی روبه‌رو می‌گردند. هم‌چنین در برخی از ولسوالی‌های بدخشان، باریدن برف، خرابی جاده‌ها و دشوارگذر بودن راه‌ها، باعث بروز حوادث ترافیکی و تلفات مردم می‌شود.
