با گذشت یکسال از نخستین زمین لرزه هرات، شماری از آسیب دیدگان این زمین‌لرز‌ه‌ها می‌گویند تا کنون به امکانات نخستین زندگی دسترسی ندارند.
این آسیب دیدگان نبود سر پناه معیاری، آب آشامیدنی، مرکزهای درمانی و نبود مکتب‌های معیاری را از عمده ترین مشکلات شان می‌دانند و می‌گویند که نگران زمستان پیش‌رو هستند.
سال پار، درچنین روزی هرات گواه زمین‌لرزه‌ی به قدرت ۶.۳ در جه ریشتر بود که در این ولایت فاجعه آفرید. بر بنیاد آمارهای ملل متحد در سه زمین‌لرزه هرات، بیش از ۱ هزار ۵۰۰ تن جان باختند و ۲ هزار ۶۰۰ تن دیگر زخمی شدند.
در یک چشم به هم زدن، زمین‌لرزه همه‌چیز مرضیه را بلعید و سقفی که سال‌ها پناهگاه امن او و خانواده‌اش بود، به خاک و آوار تبدیل شد.
مرضیه، در ولسوالی انجیل هرات، زندگی می‌کند. با اینکه یک سال از اولین زمین‌لرزه می‌گذرد، او همچنان دریغ از پناهگاهی و کمکی؛ در حسرت ابتدایی‌ترین امکانات زندگی است.
مرضیه می‌گوید: «یک سال از زلزله تیر شده تاحالی ما همی رقم زندگی می‌کنیم. پنجاه زن از قریه ما طفل سقط کرده بودند؛ شش طفل ما مرد به خنکی‌ها، برف زمستان و طوفان‌ها و خود ما هم مریض شدیم؛ به شفاخانه‌ها رفتیم. داکتر کلینیک نداریم وسیله‌ای نداشتیم به شفاخانه برسانیم؛ به این خنکی تاحالی یکسال از زلزله تیرشده وضح زندگی ما و نگرانی از زلزله نمی‌تونیم برویم داخل خیمه بشینیم؛ هنوز هم بعضی وقت زلزله می‌شود.»
سال گذشته در چنین روزی (پانزدهم میزان) زمین‌لرزه‌ی مرگ‌بار و شدید هرات را لرزاند و تلفات و زیان‌های جانی و مالی سنگینی به مردم وارد کرد. سپس این ولایت گواه دو زمین‌لرزه به روزهای ۱۹ و ۲۳ میزان بود که تلفات جانی و مالی گسترده به همراه داشت.
هفت ولسوالی و ۳۸۲ روستا در هرات آسیب دیدند. این زمین لرزه‌ها ۲۱۷ میلیون دالر خسارت فیزیکی مستقیم و ۷۸.۹ میلیون دالر خسارت دیگر بر جا گذاشت و افزون بر آن نزدیک به ۵۰ هزار خانه تخریب شدند.
بر بنیاد گزارش ملل متحد در این زمین لرزه، شمار زیاد از مردم خانه و کاشانه خود را از دست دادند اما تاکنون آسیب دیدگان زمین لرزه از نبود خانه‌های معیاری، حمام و آب بهداشتی آشامیدنی شکایت دارند.
نازنین باشنده ولسوالی گلران ولایت هرات گفت: «از روزیکه زلزله‌ها شد ما تا حالی دو بچه سقط کردم این هم از بدبختی که نه کلینیک داریم نه غذایی صحیح داریم به همی بدبختی تیر می‌کنیم.»
به گزارش ملل متحد، پس از مسکن، آموزش و پرورش دومین بخش آسیب دیده از زمین لرزه‌های هرات است که در نتیجه‌ای آن، ۱۸هزار دانش‌آموز و بیش از ۴هزار آموزگار دچار مشکل شده‌اند.
برخی آسیب دیدگان می‌گویند پس از زمین‌لرزه برای پسران و دخترانِ زمینه رفتن به مکتب مهیا نیست و آنان روزهای شان را با بی سرنوشت سپری می‌کنند.
زهرا گفت: «ما فعلاً همین جا چند نفر دوازده پاس هستیم. به این قریه زندگی می‌کنیم. ما نیاز به وظیفه داریم شب و‌روز درس خواندیم که دیگه چیزی نمی‌شویم حد اقل ما را معلم که بشویم؛ فعلا بال سر طفلا خود هستیم. تعداد اطفال قریه ما از هفصد بیشتر است. روز تاشام به کوچه‌ها بازی می‌کنند؛ نه مسجد نه مکتب دارند.»
در حالی این آسیب دیدگان از نبود امکانات و جای شکایت دارند که پیش از این نهادهای مختلف از ساخت و توزیع سرپناه به برخی از آسیب دیدگان زمین‌لرزه هرات خبر داده‌اند و مقام‌های محلی طالبان در هرات نیز گفته بودند که بیشتر از ۴ هزار خانه برای آسیب دیدگان زمین لرزه ساخته خواهد شد و ۹۰ درصد این خانه‌ها به این آسیب دیدگان توزیع شده است.
بر بنیاد واپسین ارزیابی‌های نهادهای امداد رسان، زمین‌لرزه‌های پیهم هرات، ۳۸۲ روستا ولایت هرات را به گونه مستقیم تحت تاثیر قرار داد.
روستاهای ولسوالی‌های انجیل، کشک، زنده‌جان، گلران، گذره، غوریان، کرخ و کوهسان ولایت هرات بیشترین زیان‌های این زمین لرزه‌ها را متحمل شده‌اند.
