سازمان عفو بین‌الملل در واکنش به بازداشت زنان و دختران از سوی طالبان می‌گوید که مقام‌های طالبان باید این سرکوب‌ها را به‌گونه‌ی «فوری» متوقف بسازند و بازداشت‌شدگان را آزاد کنند.
عفو بین‌الملل می‌گوید که سرکوب و بازداشت‌های خودسرانه‌ی طالبان، «نقض بیش‌تر آزادی زنان» در افغانستان است. از طرفی‌هم سرپرست نمایندگی همیشگی افغانستان در ملل متحد، بازداشت زنان و دختران را از سوی طالبان بر خلاف ارزش‌های اسلامی و انسانی می‌داند.
در چند روز پسین، طالبان ده‌ها زن و دختر را در بخش‌های از کابل و غزنی، به دلیل (آنچه از نظر امارت اسلامی بی‌حجابی پنداشته می‌شود)، بازداشت کرده‌اند؛ روندی که از دوشنبه هفته‌ی گذشته به‌این‌سو، از طرف اداره‌ی امر‌به‌معروف و نهی‌از‌منکر طالبان آغاز شده است. اکنون این بازداشت‌ها از سوی نهادهای حقوق‌بشری و شهروندان افغانستان واکنش‌برانگیز شده است.
عفو بین‌الملل هرگونه سرکوب و بازداشت خودسرانه‌ی زنان و دختران را از سوی طالبان، نقض آزادی زنان دانسته است.
در اعلامیه‌ی سازمان عفو بین‌الملل آمده است: «سرکوب و بازداشت‌های خودسرانه از سوی طالبان، نقض بیش‌تر آزادی بیان و آزادی رفت‌و‌آمد زنان در افغانستان است. این سرکوب باید فوراً متوقف شود و افراد بازداشت‌شده باید آزاد شوند».
فرشته عباسی و ملیحه مظفری از مدافعان حقوق بشر هستند؛ آنها به آمو می‌گویند: «طالبان در این چند روز، صدها دختر جوان را به بهانه‌ی بدحجابی با خود برده‌اند. ادامه‌ی این وضعیت به بحران افغانستان بیش‌تر دامن خواهد زد. ما خواهان آزادی فوری این دختران هستیم».
هم‌زمان با این، نصیر احمد فایق سرپرست نمایندگی دایمی افغانستان در ملل متحد نیز بازداشت زنان و دختران را از سوی طالبان برخلاف ارزش‌های اسلامی و فرهنگی می‌داند.
آقای فایق می‌گوید: «احترام به زنان و حفاظت از ناموس، همیشه جز فرهنگ مردم افغانستان و از ارزش‌ها و دساتیر دین مبین اسلام بوده است. در هیچ حاکمیتی این احترام و فرهنگ نقض نشده است. رژیمی که ظاهراً خود را پیرو احکام شریعت اسلام و پشتیبان فرهنگ مردم افغانستان می‌داند، چه‌گونه به خود حق می‌دهد که بدون حضور محرم و یا پولیس زن، زنان و دختران را بی‌نوجب گرفتار و زندانی کند؟ در حاکمیت فعلی، اصلاً امنیت فکری و آرامش خاطر در بین مردم وجود ندارد».
شفیقه رزمنده که در زمینه‌ی حقوق زنان فعالیت دارد، به خبرنگار آمو می‌گوید: «دست‌گیری دختران در غرب کابل، ساحه‌ی چهلستون و خیرخانه به بهانه‌ی بدحجابی، نمونه‌‌ای روشن از آدم‌ربایی و اهانت به ناموس مردم افغانستان است. این کار، کارد را به استخوان زنان این کشور رسانده است».
اما روشن نیست که چه شمار زنان و دختران در روزهای پسین، از سوی طالبان بازداشت شده‌اند.
محمد محقق یکی از سران جهادی، بازداشت زنان و دخترانِ یک قوم خاص را به بهانه‌ی بی‌حجابی، نوعی تحقیر قومی و مذهبی می‌داند.
آقای محقق می‌گوید: «ربودن دختران در کابل، بی‌احترامی به آنان و طرح مسئله‌‌ی بی‌حجابی، گزینشی بوده و بهانه‌‌ای برای تحقیر قومی و مذهبی یک ملیت خاص است که صفحه‌ی دیگری بر دوسیه‌ی قطور «نقض حقوق‌بشری» اداره‌ی موقت امارت طالبانی می‌افزاید».
اکنون شماری از زنان برخورد این‌چنینی طالبان با زنان و دختران را سبب تضعیف روحیه‌ی خانواده‌ها و دختران در افغانستان می‌دانند.
راحیل تلاش یکی از زنان معترض در افغانستان می‌گوید: «عمل دست‌گیری دختران توسط طالبان، متاسفانه عمل غیراخلاقی بوده و دلیل اصلی آن، ضعیف‌ساختن روحیه‌ی دختران است. از طرف دیگر خانواده‌ها را مجبور می‌سازند تا دختران‌شان را اجازه ندهند که بیرون از خانه بروند».
طاهره ناصری یکی از زنان معترض دیگر، به آمو می‌گوید: «طالبان باز هم می‌خواهند با کارها و عمل‌کردهایی که انجام می‌دهند، زنان و دختران را از جامعه به صورت کلی حذف کنند. طالبان زنان و دختران را به بهانه‌ی عدم پوشش حجاب بازداشت می‌کنند که این حرکت آنان شرم‌آور است».
پیش از این، سخنگوی طالبان گفته بود که هیچ کسی را به‌گونه‌ی خودسرانه بازداشت نکرده‌اند. او اقدام‌های طالبان را به قوانین شرعی پیوند می‌دهد.
