در اوج نگرانی‌های اقتصادی در افغانستان ملل متحد می‌گوید که بودجه کافی برای کمک به نیازمندان در افغانستان ندارد.
ملل متحد بر نیاز ۳.۲ میلیارد دالری برای کمک به نیازمندان در افغانستان تاکید میورزد، در حالی که دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه ملل متحد تنها ۲۵ درصد آن را در اختیار دارد.
فرحان حق، معاون سخنگوی سازمان ملل متحد در این باره می‌گوید: «در مورد افغانستان، دفتر هماهنگی امور بشردوستانه ملل متحد هشدار می‌دهد که همچنان که نیاز بشردوستانه در این کشور شدید است و فعالیت این نهاد در این کشور با بحران مالی روبرو شده، در بیش از نیمی از سال از درخواست ۳.۲ میلیارد دالری کمک که برای بیش از ۲۱ میلیون تن در سراسر این کشور نیاز بود، کمتر از ۲۵ درصد آن تامین شده است.»
او در ادامه گفت: «کمبود ۱.۳ میلیارد دالر بودجه وجود دارد که بسیاری از برنامه‌ها به دلیل عدم منابع و مجراهای کمک کافی قبلا متوقف شده یا در معرض توقف قرار دارند، از جمله کمک‌های غذایی به‌گونه قابل توجهی کاهش یافته است. همکاران بشردوستانه ما هشدار می‌دهند که ما فقط فرصت کوتاهی برای تهیه و ارائه کمک‌ها و تدارکات حیاتی قبل از شروع فصل زمستان داریم.»
در همین حال نبود بودجه برای ادامه کمک‌های بشردوستانه در افغانستان در حالی به یک نگرانی جدی تبدیل شده که در نبود کار و بدترشدن اوضاع اقتصادی کشور، میلیون‌ها شهروند افغانستان با چالش‌های فراوان اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
زرمینه ۴۵ ساله که سرپرستی خانواده‌اش را برعهده دارد، یکی از این شهروندان نیازمند افغانستان است که می‌گوید در نبود کار و درآمد هر لحظه آرزوی مرگ می‌کند.
او گفت: «من خودم کارگر هستم، هفت اولاد دارم و شوهرم شهید شده و در خانه کرایی زندگی می‌کنیم. کار خانه مردم را می‌کنم. اما درامد اندک من هزینه‌ها را کفایت نمی‌کند.»
اما زرمینه در میدان فقر و تنگ دستی تنها نیست، آنگونه که اوچا گفته ۲۸ میلیون شهروند افغانستان نیاز به کمک دارند.
غلام سخی، باشنده هرات می‌گوید: «هیچ پولی نیست، اقتصاد ضعیف است و خرج خود را به سختی پیدا می‌کنیم، اقتصاد بسیار زیاد ضعیف است.»
محمد امین، باشنده هرات نیز گفت: «اعضای خانواده من شش نفر است. خودم تنها کارگر این خانه هستم. پاهایم شکسته است و کار بسیار کم شده است.»
در همین‌حال آگاهان اقتصادی می‌گویند که ادامه بی‌کاری، کاهش عواید داخلی و خارجی و دیگر محدودیت‌ها و نبود امکانات، آثار ناگواری را به همراه خواهد داشت.
شبیر بشیری، آگاه اقتصادی معتقد است: «تقاضای ما از سازمان ملل متحد این است که نظر به وضعیت وخیم اقتصادی و معیشتی مردم افغانستان به کمک‌هایشان ادامه بدهند و در صورت کم شدن کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل از حکومت افغانستان تقاضا می‌کنیم که زمینه کاریابی و سرمایه‌گذاری زیربنایی را در افغانستان ایجاد کنند تا از طریق اشتغال‌زایی نیازمندان را از دایره فقر خارج کنیم.»
پیش از این بانک جهانی گفته است که پس از سال ۲۰۲۱ میلادی، درآمد سرانه در کشور برای هر شهروند افغانستان از ۵۰۰ دالر به کمتر از ۳۵۰ دالر کاهش یافته است.
