ملل متحد به دلیل روبرو شدن با بحران مالی فلج کننده، کمک‌های غذایی، پول نقد و دیگر کمک‌ها را به بسیاری کشورها به شمول افغانستان کاهش داده است.
برنامه جهانی غذا می‌گوید که کمک‌های غذایی را برای ۸ میلیون تن در افغانستان قطع کرده؛ رقمی که ۶۶ درصد کمک‌های بشردوستانه در افغانستان را شکل می‌داد.
ضیاالدین؛ کودک کارگر در کابل است. پدرش در جنگ‌های افغانستان جان باخته‌است و او روزانه لقمه نانی را از میان زباله‌ها بیرون می‌کشد.
ضیاالدین، کودک کارگر می‌گوید: «با گردآوری بوتل‌های پلاستیکی و فروش آنها لقمه نانی را برای خانواده‌ام می‌برم.»
اقتصاد ورشکسته و گرسنگی در افغانستان، پای کودکان را به دنیای کارهای شاقه بازکرده است. یونیسف گفته است که دست‌کم ۱۵میلیون کودک در افغانستان نیاز به کمک دارند.
در چنین شرایطی که دامنه بحران بشری در افغانستان گسترده است، برنامه جهانی غذا قصد دارد کمک‌های غذایی‌اش را برای افغانستان و برخی کشورهای دیگر به‌زودی قطع کند.
چنانچه این سازمان امروز بخشی کوچک از نیازمندان را که با گرسنگی شدید روبرو استند، را در افغانستان زیر پوشش قرار می‌دهد.
کارل اسکایو، معاون مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا می‌گوید: «برنامه جهانی غذا مجبور شد در ماه مارچ جیره‌بندی غذایی برای افراد که با سطح اضطراری گرسنگی روبرو هستند، را از ۷۵ درصد به ۵۰ درصد کاهش دهد. در ماه می مجبور شد غذای ۸ میلیون نفر که ۶۶ درصد دریافت کنندگان کمک‌های بشردوستانه را تشکیل می‌داد، را قطع کنند و در حال حاضر تنها برای ۵ میلیون تن در افغانستان کمک فراهم می‌کند.»
بحران مالی فلج‌کننده که ملل متحد با آن روبرو شده، عامل کاهش کمک‌های خوراکی، پول نقد و دیگر کمک‌ها به میلیون‌ها تن در بسیاری از کشورها شده‌است.
قیس محمدی، استاد دانشگاه معتقد است: «کم کردن کمک‌ها به افغانستان برای خانواده‌هایی که در خط فقر قرار داشتند و زندگی خود را قسمی انجام می‌دادند که بر امروز چیزی برای خوردن داشتند و فردا نه، وضعیت‌شان را خراب می‌کند، ممکن این خانواده‌ها را با قحطی روبرو کند و حتا فاجعه انسانی را سبب شود.»
برنامه جهایی غذا برای فعالیت‌اش در سراسر جهان نیاز به ۲۰ میلیارد دالر دارد، اما در حال حاضر تنها حدود ۵ میلیارد دالر آن را دریافت می‌کند.
نبود بودجه جلوی رسیدن کاروان‌های کمک‌های بشردوستانه به افغانستان را هم دیر یا زود خواهد گرفت؛ کشوری که اقتصاد فروپاشیده دارد، بخش بزرگ مردم زیر خط فقر دارند و بیکاری در اوج خود قرار دارد.
