شماری از جنبش‌های اعتراضی زنان، در گوشه و کنار افغانستان باهم ائتلاف کردند.
جنبش‌های وابسته به این اتلاف شامل جنبش عدالت و آزادی، جنبش خود جوش زنان معترض، جنبش زنان تخار، تیم اتحاد و همبستگی و جنبش انقلاب زنان افغانستان می‌باشند.
این جنبش‌های فعال زنان افغانستان در خبرنامه‌ای نوشتند که تغییرات در نظام سیاسی و اجتماعی افغانستان و به وجود آمدن یک فضای سیاسی محدود برای زنان افغانستان و رویارویی این زنان معترض با گروه طالبان، زنان و دختران را در موقعیت جدی و آسیب‌پذیری قرار داده است.
این زنان گفته‌اند که شماری از جریان‌‌های فعال دیگر در بیرون از مرزهای کشور نیز در تلاش رقم زدن این جنبش‌هایی به نفع خودشان هستند.
این شش جنبش شامل این اتلاف در گفته‌های خود افزوده‌اند که جرقه‌های اعتراضات در داخل و خارج از مرزهای افغانستان وجود دارد.
همچنین به گفته این ائتلاف، زنان در راستای ایجاد یک جامعه نوین و به دور از تفاوت‌های اجتماعی، مبارزه می‌کنند.
جنبش مقاومت زنان می‌گوید که آنها می‌خواهند زنان مبارزه و عدالت خواه با عضویت این ائتلاف از (شایعه‌پراکنی و دروغ‌گویی) آسیب ندیده و به مبارزات آزادی خواهی خود ادامه دهند.
این ائتلاف جامعه جهانی و نهادهای جامعه مدنی را به همکاری با این جنبش‌ها، مسوول می‌داند تا از آنان حمایت کند.
با تسلط طالبان بر افغانستان و ایجاد محدویت برای زنان این کشور از سوی آنان، جنبش‌های زنان نیز شکل گرفتند. این جنبش‌ها در یک‌و‌نیم سال گذشته بار ها علیه سیاست‌های طالبان در مقابل زنان افغانستان اعتراض کردند.
این در حالی است که طالبان بار ها در مقابل اعتراضات زنان ایستاد و حتا شماری از فعالان این جنبش را بازداشت و شکنجه کرده‌اند.
حتا گزارش‌های از تجاوز بر این زنان وجود دارد.
در حال حاضر نرگس سادات عضو جنبش زنان معترض در کابل در حدود یک ماه پیش از سوی طالبان بازداشت شد و تا اکنون در زندان است.
