یک افسرِ پیشین نیروهای ویژه‌ی ارتش که ۹ ماه در زندان طالبان بوده می‌گوید که در این مدت در ریاست ۴۰ استخبارات به شدت شکنجه شده‌است. این افسر ۲۶ ساله که به تازگی از زندان طالبان آزاد شده به آمو می‌گوید که دست‌ها و کمرش در نتیجه شکنجه‌هایِ طالبان آسیب دیده‌است.
روایت این افسر از ریاست ۴۰ استخبارات بیانگر آن است که طالبان این نهاد را تبدیل به یک زندان مخوف کرده‌اند.
او که پس از رهایی‌اش با آمو گفت‌وگو کرده است، روایت ترسناکی از تجربه‌اش در ریاست ۴۰ استخبارات طالبان می دهد. به گفتهی این افسر در این زندان در کنار مردان، زنان و کودکان نیز اسیر اند.
او که می‌خواهد با نام مستعار عبدالله، شناخته شود، می‌گوید هنگامی که از شمال کشور به کابل می‌آمد، طالبان او را به اتهام همکاری با جبهه‌ی مقاومت بازداشت کرده اند.
او گفت: «یک چادر به سرم انداختد، چشم‌هایم بسته بود. بعد از شش ساعت چشم‌هایم را باز کردن فهمیدم که در ریاست چهل هستم.»
عبدالله، می‌گوید که در زندان طالبان ماه‌ها برق داده شد، از سقف آویزان شده و با میل تفنگ لت‌وکوب شده‌است. «دست و پای را یکجا اولچک می‌کردند. لین منفی را در نوک پنجه‌ی خورد پای بسته می‌کردند، و لین دگه (مثبت) را به اولچک می بستند. بعد از آن به برق می دادند تا که بی هوش می‌شدی، باز دوباره آب می انداختند که به هوش میامدی».
او از روش دیگر شکنجه در زندان طالبان به نام «چپه ولچک» یاد کرد که به گفتهی این افسر ارتش، یکی از دردناک‌ترین روش‌های شکنجه در زندان طالبان بوده‌است: « هردو دست را از پیش رو وعقب به یک ولچک بسته کرده شکنجه می‌کردند.»
او می‌گوید که هشت روز نخست را در زندان طالبان پی‌هم با میل سلاح لت‌وکوب شده‌است. به گفتهی او شانه‌ها و کمرش در نتیجه شکنجه زخمی شده بود. « تا دوماه پیش ازین که من به قید ضمانت رها شدم، من را شکجه کردند»
به گفته عبدالله، طالبان تمامی کسانی را که بازداشت می‌کنند. بی‌آن‌که وکیل مدافع داشته باشند و یا پرونده‌ها را بررسی کنند، به شدت شکنجه می‌کنند. «زمانی‌که به ریاست می‌رسد یا دستش میده [شکسته] می‌باشد، یا یک طرفش فلج می‌شود.»
عبدالله در ادامه به آمو گفت که در این مدت شاهد مرگ ۹ زندانی زیر شکنجه‌ی طالبان در زندان ریاست ۴۰ استخبارات بوده‌است :«همی نُه نفری که من گفتم، همه‌شان از اثر شکنجه جان دادند. یکی‌شان فلج شده بود، یکی دیگرش آله‌ی تناسلی‌اش را مکمل کشیده [قطع کرده] بودند.»
او گفت که در این ریاست در حدود ۱۸۰۰ مرد، ۲۰۰ زن و ۴۰ کودک زندانی بودند که همه به اتهامِ همکاری با جبهه‌ی مقاومت، گروهِ داعش و آدم ربایی بازداشت شده بودند.
این نظامی پیشین می‌گوید در ۹ ماهِ که زندانی بوده کسانی را در زندان ملاقات کرده که با همسر و فرزندان‌شان زندانی شده بودند.
عبدالله، می‌گوید مردی که با همسر و دو فرزندش به اتهام همکاری با جبهه‌ی مقاومت زندانی شده بود، به او گفته است که همسرش در زندان بی آن‌که پزشک و پرستاری باشد وضع حمل کرده بود.
خواستیم پاسخ رسمی طالبان را در باره‌ی بازداشت این افسر پیشین ارتش را داشته باشیم؛ اما بلال کریمی معاون سخن‌گویِ طالبان به تماس‌هایِ آمو پاسخ نداد.
طالبان پس از برگشت به قدرت در ۲۴ اسد سال ۱۴۰۰ ، «عفو عمومی» اعلام کردند. آن‌ها به همه اعضای نیروهای مسلح و کارمندان دولت پیشین افغانستان اطمینان دادند که مورد آزار و پی‌گرد قرار نخواهند گرفت. اما در یک و نیم سال گذشته بارها رسانه‌ها گزارش داده‌اند که کارمندان حکومت پیشین از سوی طالبان بازداشت و شکنجه و در برخی موارد کشته شده‌اند.
در ۲۸ حمل سال روان رسانه‌ها گزارش دادند که قاسم قایم، از افسران پیشین وزارت امور داخله که از سوی طالبان به وظیفه فراخوانده شده بود، کشته شده‌است. طالبان جسد این افسر پیشین وزارت داخله را پس از چند روز ناپدید بودن، به خانواده‌اش سپردند. خانواده قایم، به رسانه‌ها گفته بود که در بدن او آثار شکنجه دیده می‌شد.
در مورد دیگر، در ۱۵ قوس سال روان خانواده‌ی یک افسر پیشین وزارت دفاع به نام شمس‌الله به آمو گفته بود که او از سوی طالبان بازداشت شده و از اثر شکنجه در زندان کشته شده‌است.
طالبان همواره گزارش‌های رسانه‌ها و نهادهای بین‌المللی در مورد کشتن اعضای نیروهای مسلح حکومت پیشین را تکذیب کرده‌اند.
در همین حال، در ۹ قوس سال پار دیدبان حقوق بشر گزارشی را پخش کرد که طالبان از زمان برگشت به قدرت تا پخش این گزارش، در چهار ولایت افغانستان ۱۰۰ تن از نظامیان پیشن را کشته‌اند.
از سوی دیگر، در ۲۲ حملِ سال روان، نیویارک تایمز نیز گزارشی را در مورد بازداشت، شکنجه و قتل نظامیان پیشین از سوی طالبان، پخش کرد. در آن گزارش آمده بود که در ۳۲ ولایت افغانستان، ۵۰۰ نظامی حکومت پیشین از سوی طالبان بازداشت و کشته شده‌اند. بربنیاد گزارش نیویارک تایمز، از آن میان دستِ‌کم ۸۶ نظامی در ولایت بغلان از سوی این گروه کشته شده‌است.
پیش از ین دفتر معاونیت ملل متحد در افغانستان، (یوناما) در گزارش سالانه‌ی خود پس از تسلط طالبان پخش کرد که از نیمه‌ی اسدِ سال پار تا جوزا سال جاری ۱۶۰ تن از نظامیان پیشین کشته، ۱۷۸ تن بازداشت و ۵۶ شکنجه شده‌اند.
