ادارهی هلال احمر افغانستان در پی روند گِردآوری گدایان در ولایت هرات، برای این گدایان تنخواه ماهانه در نظر گرفتهاست.
قرار است ۱۰۰۰ گدا از ولایتهای زون غرب، زیر پوشش این برنامه قرار گیرند که سهم هرات از آن ۴۰۰ تن است.
فیاض رییس ادارهی هلال احمر در ولایت هرات میگوید: «از طرف این اداره برای هر فرد گدا ماهانه ۲ هزار افغانی پرداخت میشود تا آنها دیگر دست به گدایی نزنند.»
بربنیاد این برنامه، برای هر گدا ماهانه ۲ هزار افغانی پرداخت میشود و نیز برای فرزندان شان زمینههای آموزشِ فن و حرفه فراهم میشود.
مسؤولان هلال احمر در ولایت هرات میگویند: «برای مستحقین پول توزیع میشود و فرزندان شان به ریاست کار و امور اجتماعی، در دورههای فن و حرفه معرفی میشوند تا کار را یاد بگیرند. از گداهای حرفهای که این کار به مثابهی شغل برای شان در نظر گرفته شده، تضمین گرفته شده که دیگر دست به این کار نزنند. اگر بار دوم دیده شدند، آنها به نهادهای عدلی و قضایی معرفی و زندانی میشوند.»
به گفتهی مسؤولان، قرار است نزدیک به ۶۰۰ تن از گداها در ولایتهای غور، بادغیس، فراه و نیمروز نیز زیر پوشش این برنامه قرار گیرند.
با وجود این، گدایان این کمکها را بسنده نمیدانند. آنان میافزایند که این پول برای نفقهی خانوادهی شان بسیار اندک است و در صورت ادامهی این روند، مجبور میشوند که دست به تگدی بزنند.
انیسگل، نزدیک به سه سال است که در جادههای شهر هرات گدایی میکند. او میگوید: «بچهی من برای کار کردن ایران رفت و معتاد شد. حالا من نانآور خود، عروس و دو نواسهی خود هستم. روزانه گدایی میکنم و ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی درآمد دارم.»
او میافزاید: «حالا این مؤسسه تنها ۲ هزار افغانی به من کمک کرد و به نواسه و عروسم هیچی نداد و این دو هزار هم چیزی نیست و مجبورم دوباره دست به گدایی بزنم.»
مستوره نیز حکایت هممانندی دارد. او که سرپرست یک خانهی هشت نفری است، میگوید: «روزانه به گدایی میرفتم و ۱۰۰ یا ۱۵۰ افغانی با چند دانه نان پیدا میکردم. حالا همان را هم نمیدهند، مشکل کلان ما پول کرایهی خانه و برق است و نمیدانم با ۲ هزار افغانی چه کنم؟»
شرافالدین، باشندهی بادغیس است که چندی پیش به شهر هرات مهاجر شدهاست. او میگوید: «هیچ چیز در خانه نداشتم و مجبور شدم دست به گدایی بزنم. اگر مجبور نباشم، بهخدا قسم اگر این کار را بکنم. دو ماه میشود که روزها خیرات جمع میکنم. حالا هلال احمر به ما کمک کرده؛ اما این کمک خیلی کم است و هیچ فایده ندارد؛ چون ما هیچی نداریم و هفت نفر عیال هستیم و خود من هم کار نمیتوانم. روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ افغانی گدایی میکردم. حالا خواهش میکنم بیشتر به ما کمک کنند.»
همزمان با بدتر شدن اوضاع اقتصادی ساکنان افغانستان، میزان گدایان نیز افزایش یافتهاست.
این درحالی است که پیش از این، بر اساس امر ملا هبتالله آخندزاده رهبر گروه طالبان، روند جمعآوری گدایان در ولایت کابل آغاز شده بود.
