زنان و کودکان منطقه‌ی شیمل ولسوالی دره‌ی نور ولایت ننگرهار، زمستان امسال با دشواری‌های زیادی روبه‌رو هستند.
ناداری و بی‌کاری این روزها در شهرهای گوناگون کشور، مردم را با مشکلات زیادی مواجه کرده‌است. حالا در آستانه‌ی زمستان، زنان و کودکان منطقه‌ی شیمل ولسوالی دره‌ی نور ولایت ننگرهار مجبور هستند برای تأمین نیازهای زندگی شان، در ساعات اولیه‌ی روز به‌کوه بروند تا هیزم جمع کرده و با فروش آن، هزینه‌ی زندگی خود را تأمین کنند.
بی بی گل، یکی از زنانی است که در این منطقه زندگی می‌کند. او نزدیک ۵۰ سال سن دارد و زندگی‌اش به‌سختی می‌گذرد.
بی بی گل در گفت‌وگو با آمو می‌گوید که برای رفع نیازهای خانواده‌اش، مجبور است کارهای سختی را انجام دهد و با بدن ضعیف خود از کوه چوب جمع‌آوری کند.
او در این باره گفت: «سخت کار می‌کنم، مریض استم، بدن و چشمم درد می‌کند. پول ندارم برای خودم دوا بخرم، از کار خسته شده‌ام؛ اما به لباس، آرد و چیزهای دیگر نیاز دارم.»
الله نور، یکی از ساکنان دره‌ی نور می‌گوید که ساعت سه شب زن‌ها و بچه‌ها، برای آوردن هیزم به‌کوه می‌روند و با فروش هیزم‌هایی که از کوه می‌آورند، زنده‌گی بخور و نمیر شان را سپری می‌کنند.
او می‌افزاید: «مردان توانا هستند؛ اما زنان در شرایط سختی قرار دارند و باید از ۶ کیلومتری هیزم بیاورند. ما ساعت ۳۰ و ۳۰ دقیقه‌ی بامداد با زن‌ها و کودکان به‌کوه می‌رویم و هیزم می‌آوریم. سود آن روزی ۲۰۰ افغانی است، خیلی وقت‌ها زن‌ها می‌روند و هنگام حمل هیزم، از ناحیه‌ی دست یا پا آسیب می‌بینند.»
خنجر، باشنده‌ی شیمل است، او روزی ۱۰ سیر چوب از کوه می‌آورد و در عوض ۲۰۰ تا ۲۵۰ افغانی می‌گیرد و نیازهای خانواده‌اش را از همین راه برآورده می‌کند.
این نمونه‌ی کوچکی از سختی‌های زندگی هم‌وطنان در یک منطقه است؛ اما زنان و کودکان در نقاط مختلف کشور، با وضعیت سختی روبه‌رو هستند و برای رفع نیازهای روزمره‌ی خود و خانواده‌ی شان، کارهای سنگین و توان‌فرسا را انجام می‌دهند.
آگاهان بر این باور اند که اگر مسؤولان واقعن به مردم خدمت می‌کنند، ابتدا باید نیازهای مردم را رفع کنند و آنان را از بلای گرسنگی نجات دهند.
