شماری از نجاران در کابل از رکود کار و بارشان در یک‌سال گذشته سخن می‌گویند و می‌افزایند که شمار مشتریان آنان به اندازه قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است.
آنان می‌گویند متوقف شدن پروژه‌های ساختمانی، کار ساخت و ساز ساختمان‌ها در شهر، بلند شدن بهای مواد خام برای نجاری و افزایش مشکلات اقتصادی مردم، بازار کاروبار این پیشه‌وران را بی‌رونق کرده است.
وحیدالله، نجار در کابل، می‌گوید: «بیش از ده ماه می‌شود که کار و باری ندارم. پیش از این مصروف ساخت و ساز پنجره و دروازه برای ساختمان‌ها بودم، اما با آمدن تحولات اخیر در کشور ساخت وساز ساختمان‌ها متوقف شده و این امر کار و بار ما را با رکود روبرو ساخته است.»
حشمت‌الله کریمی، نجار دیگر در کابل، می‌گوید که پس از آمدن تحولات سیاسی در کشور در یک‌سال گذشته، کار و بار او به درستی به پیش نمی‌رود.
او می‌افزاید: «چند ماه شده که کرایه دکان را قرض دار استم و دیگر مالیه گرفتن طالبان بالای ما یک ظلم بزرگ شده است از کار و بار ما خبر نیستند که ما روزانه چه مقدار عاید داریم، میایند از ما تقاضای پرداخت مالیه می کنند.»
عبدالواسع یکی دیگر از نجاران در کابل می‌گوید کار ساخت و ساز ساختمان‌ها در کابل از سوی طالبان متوقف شده‌اند و این اقدام نیز تاثیر کلانی بر کار و بار آنان داشته است.
این درحالی است که بانک جهانی، در گزارشی در ماه میزان وضعیت اقتصادی کشور را پس «نگران کننده» دانسته‌است.
در این گزارش از رشد منفی تولید ناخالص داخلی کشور یاد شده و آمده‌است که انتظار می‌رود افغانستان در سال ۲۰۲۲ میلادی، رشد اقتصادی منفی بین ۳۰ تا ۳۵ درصد را تجربه کند.
یک آگاه مسایل اقتصادی می‌گوید نیاز است اداره کنونی به دنبال راه‌های حل برای تغیرات مثبت اقتصادی در کشور باشد.
نصیر رشتیا ملاخیل، آگاه مسایل اقتصادی، می‌گوید: «چالش‌های سیاسی باعث شده که مردم علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری و ساخت و ساز ندارند. تا زمانی که چالش‌های سیاسی حل نشود به سختی می‌توان امیدوار بود که فعالیت‌های اقتصادی را از سربگیریم.»
یافته‌های بانک جهانی نشان می‌دهد که کاهش میزان درآمد خانواده‌ها و کاهش در مقدار مصرف آنان، سبب شده‌است که میزان تقاضا در بازارهای افغانستان کاهش یابد.
در گزارش این نهاد همچنان آمده‌است که اختلال در روند پرداخت پول، محدودیت در ارائه خدمات بانکی و کاهش فعالیت بخش خصوصی، افغانستان را با چالش روبه‌رو کرده‌است.
