یافته‌های آمو از از آمارهای ارائه شده در خبرنامه‌های وزارت مهاجران طالبان نشان می‌دهند که در شش روز گذشته (از ۵ تا ۱۰ سرطان)، ۱۷۹ شهروند کشور از زندان‌های مختلف پاکستان آزاد شده‌اند و به افغانستان برگشته‌اند.
در خبرنامه‌های وزارت مهاجران زیر اداره طالبان آمده است که این افراد از یک تا دو روز را در زندان‌های پاکستان سپری کرده‌اند.
گفتنی است که این تنها افرادی هستند که از طریق مرز سپین بولدک در قندهار وارد کشور شده‌اند و طالبان آمار کلی شهروندان آزادشده افغانستان از زندان‌های پاکستان را ارائه نکرده‌اند.
در خبرنامه‌های جداگانه این وزارت طالبان آمده است که این افراد با وجود داشتن مدارک از بخش‌های مختلف پاکستان توسط پولیس این کشور بازداشت شده بودند.
این در حالی است که دولت پاکستان قرار است مرحله سوم اخراج اجباری مهاجران افغانستان را آغاز کند. وزارت داخله پاکستان برای تمام مهاجران دارای کارت «پی‌او‌آر» یا افراد ثبت شده در ملل متحد، تا ۳۰ جون (۹ سرطان) فرصت داده بود تا پاکستان را داوطلبانه ترک کنند.
اما در آخرین مورد دولت پاکستان اعلام کرده است که در حال بررسی تمدید این مهلت است.
در همین حال عفو بین‌الملل در خبرنامه‌ای پیش از این گفت که پس از پایان ماه جون، ۱.۴ میلیون مهاجر افغانستان که دارای کارت ثبت شده‌ی ملل متحد اند، در خطر اخراج اجباری قرار دارند.
این نهاد گفته است: «پاکستان ضمن محافظت از حقوق پناهندگان، روند اخراج اجباری مهاجران را هرچه زودتر متوقف کند. قبل از پایان مهلت تعیین شده، کار های P.O.R را تمدید کند.»
مهاجران کشور می‌گویند که همزمان با آغاز روند اخراج اجباری از سوی پاکستان، با سرنوشتِ نامعلوم روبهرو هستند.
از طرفی هم ایران نیز در روزهای اخیر و پس از جنگ دوازده روزه با اسرائيل، روند اخراج اجباری مهاجران افغانستان را به گونه کم‌پیشینه شدت بخشیده است.
بر بنیاد گزارش‌های نهادهای ملل متحد، به طور میانگین، روزانه حدود ۳۰ هزار مهاجر کشور از ایران به گونه اجباری و اختیاری به افغانستان باز می‌گردند؛ مهاجرانی که با آینده نامعلوم روبهرو هستند و نمی‌دانند «به کجا بروند».
