شماری از مهاجران کشور که بهتازگی از ایران اخراج شدهاند، میگویند در اردوگاههای این کشور روزها بدون آب و غذا نگهداری میشدند و با بدرفتاری و توهین پولیس ایران روبهرو بودهاند.
این مهاجران که پس از سالها تلاش و زحمت با دستان خالی به افغانستان بازمیگردند، از شکنجه، اخاذی و سوءاستفاده صاحبان خانهها نیز شکایت دارند.
حبیبالله، یکی از مهاجران اخراجشده میگوید: «برخی افغانها در ایران خانه کرایه کرده بودند، حالا که اخراج میشوند، صاحبخانهها به بهانههای مختلف پولشان را نمیدهند. در شهرداری هم از افغانها اخاذی میکنند. خودم دیدم پولیس ایران پلاستیک را باز کرد و گفت هر نفر باید دو میلیون پول بدهد.»
مهاجران در دو سوی مرز اسلامقلعه و در گرمای طاقتفرسا، سرگرداناند و زندگیشان پس از سالها تلاش یکشبه زیر و رو شده است.
رسول، مهاجر دیگری، میگوید: «ما را به اردوگاه میبردند، نه آب میدادند، نه نان. بدرفتاری میکردند و از هر نفر پنج تا شش میلیون پول میگرفتند.»
خانمحمد، مهاجر دیگر، میگوید: «چی بگویم؟ هر کاری که میشود، افغانها مقصر شناخته میشوند. همه مشکلات به گردن ماست.»
مهاجران تنها از مسیر اسلامقلعه به کشور باز نمیگردند؛ مرز نیمروز نیز شاهد اخراج گسترده مهاجران کشور است. بهتازگی معاون اداری ریاست وزیران طالبان از بندر پلابریشم و اردوگاه مهاجران در نیمروز دیدار کرده است.
از سوی دیگر، سازمان جهانی مهاجرت در گزارش ماه جون، موج گسترده اخراج مهاجران افغانستان از ایران را نگرانکننده خوانده و گفته است این روند منابع مرزی را در آستانه فروپاشی قرار داده است. بهگفته این سازمان، سازمان ملل تنها توان کمک به ده درصد نیازمندان را دارد.
امی پوپ، رئیس عمومی سازمان جهانی مهاجرت، میگوید: «خانوادهها بدون هیچ دارایی و فقط با لباسهای تنشان میرسند؛ خسته و در وضعیت اضطراری، نیازمند غذا، مراقبتهای صحی و حمایتاند.»
بر اساس آمار این سازمان، پس از تشدید درگیری ایران و اسرائیل، روند اخراج مهاجران افغانستان شدت گرفته و تنها در ماه جون بیش از ۲۵۶ هزار مهاجر از ایران وارد افغانستان شدهاند که هفتاد درصد آنها بهطور اجباری اخراج شدهاند.